• bir omur boyunca, ölene kadar. ayrıca; hayat boyu, hayatın uzunluğu ve şekli.
    (bkz: hayat piramit biciminde gelisir)*
  • asli ozge'nin koprudekiler'den sonra cektigi ikinci uzun metrajidir. ilk gosterimi berlin'de yapilacak.
  • başka sinema sayesinde bu akşam - 6 kasım - beyoğlu sineması'nda izleyebileceğimiz ve film ekibiyle söyleşiceğimiz en iyi yönetmen ve en iyi görüntü yönetmeni ödülleri almış film. feysbuk etkinliği de şu: https://www.facebook.com/events/617563708301653/
  • istanbul modern'deki gösterimde yönetmen sadece iyi eleştirileri kabullendi. film hakkındaki kötü düşünceler için "ama almanya'da çok beğenildi" cevabını ezberlemiş.
    ve bunu söylerken izleyiciyi azarlıyor resmen.
    bu yüzeysellikle, bu algıyla bu kadar demek ki.

    şu bakış açısını değiştirmeden umarım bir başka projeye yönelmez.

    film için ise, yakın çevremdekiler tarafından kesinlikle beğenilmedi. vizyona girdiğinde zamanına kıyanlar buraları dolduracak zaten.
  • izlerken sikilmadigim film.
    bu filmin iyi bir film oldugunu gostermiyor tabi ki.
    oyunculuk:
    berbat. tek iyi oyunculuk bence genc kizi oynayan arkadas (ismine bakmaya usendim) digerleri kisaca rezaletti.
    senaryo:
    gercekten bir senaryo var miydi onu merak ettirecek kadar vasatti. hikaye klise. islenis eh iste.
    kurgu:
    bi marifetini gormedim acikcasi.
    goruntu yonetmenligi:
    zaten bu konuda odul aldigindan da belli oldugu uzere goruntu yonetmenligi, acilar, isik vs gayet iyiydi.
    10 uzerinden 6.
  • müzik kullanmamasını yerinde bulduğum filmdir, muhtemel bi manipulasyon beni filmin içine girmekten alıkoyardı. iki kelimeyle özetlemek gerekse hayal kırıklığıderdim -film kötü demiyorum- anlattığı şey buna yakındı.
    gerçekten sade, modern ve minimalist bi filmdi. melodram gibi işlenmeye müsait ve sıradan bir konuda iyi iş çıkarmış yönetmen. beni en çok tatmin eden kısmıysa sanırım görüntü yönetmeninin maharetiydi. kamera açıları, ışıklandırma, renkler... özellikle de pencerenin dışından gördüğümüz sahnelerden etkilendim.
    özetle izleyin, zaman kaybı değil.
  • insanın sıkışmışlığını çok güzel anlatmış bir festival filmdir, güzel meslekler, güzel evler, özenle yapılmış tüm dekor içinde insanın bir ilişkiye sıkışması yine aynıdır. dışı farkı içi aynı.. değişimin getirdiği korku, içine artık sığamadığın şeyi bırakmaya da bu kadar korkmak.. insanın değişime yenilgisi.. şukela film, tavsiye ederim.
    bir değil birçok yönden bu söylediklerime çok güzel bağlanmış.
  • başka sinema sağolsun, kızılay büyülü fener'de izleme imkanı bulduğumuz film. görüntü yönetmeninin neler başardığını anlatmaya gerek bile yok, zira efsane bir iş çıkarmış ortaya.oyunculuklar ve senaryo bence de ortalamanın üstünde değildi ama keyifle izlenesi bir film.
    bir de cahilliğime verin, o renkli ışıklı,sisli-puslu odayı anlamlandıramadım bir türlü.
  • türkiye'de sinemanın zeki demirkubuz'dan, nbc'den ibaret olmadığı, olmaması gerektiği ve zaten bildiğimizi düşündüğümüz birtakım ülkemiz gerçekliklerinin sinemada gerçeğe yakınlaştırma gayretiyle hiç anlatılmamış oluşu kabul edildiğinde türkiye sineması için ortalama üzeri sayılacak aslı özge filmidir.

    filmde türkiye' nin sosyoekonomik açıdan orta üzeri sınıfına ait bir ailenin hayatından bir hikaye anlatılıyor. orta yaşı geçmiş karakterler, artık ait oldukları sınıfın kendilerine yaşattığı hayatın sonuçlarını yaşamaya başlamışlardır. gençliğinde bedenin güzel bir kısmına yapılan dövmeye sahip kadının dövmeli vücudu kırışmaktadır. metropol spor salonunda yapılan sporla bu yaşta bile formunu koruyan sakallı, yakışıklı adam depremlerden korkusunu saklayamamaya başlamıştır. kadın ve adam tam otomatik, süper akıllı hayatlarında birbirlerinden ayrılmalarına engel olan alışkanlıktan kurtulacak bir fikir bulamamaktadır. kararlı olmaların zengin hali de etine işlenmiş olan insanlık sınırına dayandığında kendine bahaneler bulmaya başlamıştır.

    insanlar. insanlarımız. ben istiklalde modern sanatın nabzını tutmak üzere girdiğim galerilerde bir figüran gibi var olan, ama hep var olan bu türkiye insanlarını az tanıyorum, ve varlıklarını biliyorum. aslı özge yabancı olmadığı bu insanları bana anlatırken anlatmak istediği noktadan mümkün olduğunca sapmamaya çalışıyor. filmi izlemek bu yüzden zaman kaybı olmaktan çıkıyor.
  • "kadın bunları makinede yazmaya koyuldu
    konşimento
    manifesto
    çimento
    demir aksamı...
    baron bahar'ın anlattığı şeyler
    tam bir hayat boyu sürdü." sevim burak - yanık saraylar (yanık saraylar)

    "yaşam boyunca aradığımız şey belki de budur, yalnızca bu, olabildiğince büyük bir üzüntü, ölmeden önce kendimiz olabilmek için." louis-ferdinand celine - voyage au bout de la nuit

    (bkz: yaşam boyu başarı ödülü)
hesabın var mı? giriş yap