• ilk dinleyişte her albümle ileriye atılan uzun adımlara br ara verilmiş hatta 2 adım geri atılmış gibi bir his veriyor. bir iki klavye atraksiyonunu saymazsak, ne character'i haven'dan bile geri gidiyor; hatta göteborg'un köklerine dönmüş riffler var, şöyle bolca at the gates tadı almadım değil şarkının alt yapısından...
  • yeni albümün en geçmişe dönük şarkısı olduğu takdirde dark tranquillitynin bu albümde ilerlemiş olduğu varsayılabilecek şarkı. şarkı muhteşem o ayrı.
  • ana sürükleyici riffleri dinleyiciye klasik svediş metal havasını solutan epey gaz şarkı.
    kardeşim solo inflames diyor, olsun olsun.
  • sozleri yine bildigimiz dt enfesliginde seyreder. pis aforizmik;

    i think i have lost my language
    whatever i said i deny

    oha ki ne oha. odagimizla beraber saftimiz da kayiyor.
  • nispeten kısır bir albüm olan fiction'ın sağlam 2-3 şarkısından biri. direkt bir göteborg referansıdır bu şarkı, "ahanda al sana sividiş metal" demiş abiler.
  • ilk dinlediğimde çok manasız gelmiişti bu şarkı bana, sonradan alışınca "fena değil" diyordum ama son 1 senedir hastasıyım. son dönem dark tranquillity'sinin en sevdiğim şarkısı heralde, riflerine kurban.
  • bulutlu ve kasvetli bir sabahta o bulutları dağıtan kuvvetli rüzgar ve arkasından doğan güneş gibi dark tranquillity şarkısı. dinlerken aniden bir rahatlama, bir siktiretyea havası, getirir.

    "i struggle to find the words that negate my meaning,
    i fail to comprehend what message is given.
    i decline the steady hand that leads to rejection,
    tempted by the closure with no sense of pride,
    drown the fury and swallow the fire!"

    ses tellerini yidiğim, ne güzel de fireeeeeaaah diyor saçlarına gurban olduğumun kızılı.*
  • yillar once parkormandi sanirim, konserlerinde en onde bunu dinlerken kendimi sakatlamistim, en guzel dark tranquility parcalarindan bir tanesidir.
  • muhtemelen verdiği hissiyatı tarif edecek doğru kelimeyi bulamadığımdan 10 seneden fazladır hakkında tek kelime edemediğim dark tranquillity harikası.

    sadece bunu dinlemek için sabah 6'larda kalkıp az mı koşuya çıktım. özellikle 2:40 - 2:53 arasındaki o 13 saniyecik, başa alınır alınır ve gözünde büyüyen belki de o son 1-2 km'yi 5 pace le bitirtir insana.
  • kutsal rifflere sahip dark tranquillity şarkısıdır. her zaman iddia etmişimdir; göteborg isveç' in adana' sıdır, mikael stanne göteborg' un müslüm gürses' idir. kanıt doküman;

    i think i have lost my language
    whatever i've said, i deny
    i think i have lost my way
    whatever was missing is gone...

    ek olarak; fiction albümü dinlenirken 70'liğin yanına güzel bir mihaliç peyniri tavsiye ederim.
hesabın var mı? giriş yap