exercises in futility

• mgla albümü.
  
  https://no-solace.bandcamp.com/…in-futility-lp-2015
  http://pitchfork.com/…2-mgla-exercises-in-futility/
  
  1. exercises in futility i
  2. exercises in futility ii
  3. exercises in futility iii
  4. exercises in futility iv
  5. exercises in futility v
  6. exercises in futility vi
• 2015'in en iyi metal albümü.
• (bkz: olağanüstü)
  
  https://www.youtube.com/watch?v=tvgpavtyfxi
• mgla adlı polonyalı black metal grubunun groza ve with hearts toward none'dan sonraki üçüncü uzun çalarının ismi.
  bu üç albümünün dışında presence, mdlosci ve further down the nest adlı üç tane de ep'si bulunan mgla, exercisis in futility ile ortaya bir şaheser çıkarmıştır. kendini tekrarlayan rifflerle dolu olan bu albümde, davulcunun zilleri efektif bir şekilde kullanmasıyla müziğin repetitif yönünü olabildiğince az hissediyorsunuz. liriklerde ise kafiye kullanmamaları mgla'nın meramlarını daha rahat bir şekilde anlatmalarına imkan sağlamıştır. "the great truth is there isn't one" sözüyle açılan bu albümün, söz açısından ne kadar "derin" şeylerden bahsettiklerine güzel bir örnek olabileceğini düşünüyorum.
• (bkz: transilvanian hunger enhanced edition)
• --- spoiler ---
  there is something about the rigid posture of a proper, authentic blind
  as if extended arms reached to pass his blindness onto others
  --- spoiler ---
• sanırım kendisini takdir edemeyen tek bm dinleyicisi olmaktan üzünç duymam gereken, fakat maalesef hakkında öyle hissetmediğim albüm. 3 yıldan fazla süre geçmiş, ara ara açıp dinliyorum. hala alışamadıysam oluru yok demektir. nihilizmden çok bıkkınlık ve can sıkıntısı hissi veriyor bana, anlatılır gibi değil. aç bunu, at tekrara, uyu. o tip bir müzik... gerçi öyle de diyemem sanırım. o "bıkkınlık" öyle huzur verici, rahatlatıcı bir bıkkınlık değil çünkü. içim daralıyor, klostrofobik hissediyorum resmen. aynı hissi yer yer -metalle alakası olmasa da- tapar derecesinde sevdiğim bir albüm olan stftb'ın 1-2 yerinde de yaşıyorum ama bunun tamamı öyle ve aşırı boğuyor. hani oturup üzerine düşünülecek bir müzik desen, o da değil. bunun için müziğin daha "bleak" bir his vermesi ve vokalin acı çekiyormuşçasına bağırması gerek sanırım. yani alışılageldik ve sıkıcı derecede mekanik olmaması, "napıyorum"dan^* ziyade "kimim"e, "amacım ne"ye evrilen bir varoluşsal bunalıma sürüklemesi lazım. o da yok. mgla genelinde de çok farklı değil esasen, aşırı repetitive ve sıkıcı bu albüm haricinde de. ben bu albümü dinliyorken, bunun başlığına yazmayı uygun gördüm. grubun iyi işleri yok mu? elbette var. presence. yer yer bm dinlememesi gereken sığırların^* "nsbm" diye etiketlediği gruplardan aşırma riff'ler içeriyor olsa da dinlenir bir ep, hakkını yememek gerek. ama geri kalanına ne desem bilemiyorum. bu "atmosferik"^* muhabbeti gelmiyor sanırım bana. alabildiğine çiğ olması ve kulağa 90'lar gelmesi gerek.
  konusu geçmişken bu albüme alışamayan fakat söz konusu ep'yi beğenen kendim gibilere de "mgla gibi" diye reklamı yapılmış yepyeni bir polonyalı bm projesi önereyim: (bkz: exesa)
  mgla da üzerinden reklam yapılacak şey olsa bari. anasını satayım delirmiş gibi davranıyor millet bu grubun konusu geçince. sanki black metal bitmiş, tek temsilcisi mgla kalmış. yere göğe sığdıramıyorlar. öyle övüyorlar ve bunu müzik zevkine ciddi anlamda güvendiğim insanlar yapıyor. napıyorsunuz arkadaşlar siz? kendinize gelin.
  
  edit: şimdi sözlükteki entry'lere baktım, dissection'la kıyaslamak gibi hadsizlikler gördüm. görmemiş olayım.
  gerçekten nasıl yapıyorsunuz bunu ya? "yüzümü gizleyem cool olam" tipi kıytırık yeni dalga grupları nasıl haşa emperor'la, dissection'la, sorhin'le falan kıyaslayabiliyorsunuz? kulağınız mı yok? aklınız alıyor mu bu yaptığınızı? kafamda deli sorular.
  cosmic church hariç yeni dalga atmosferik bilmemne bm grubu öven fetöcüdür deyip entryi noktalıyorum. onlar da dağıldı zaten.
• 4. şarkının son dakikası insana duvarları yumruklattırır, 2 yıldır bıkmadan sıkılmadan dinlediğim müthiş albüm.
  --- spoiler ---
  
  and repeat
  repeat
  repeat ad nauseam
  --- spoiler ---
• sanırım yapilabilecek en iyi black metal albümü buydu. isbu alt müzik turunu on planda olan gruplardan underground takilan gruplara kadar yakindan takip ederim ama henuz bunun tahtina oturan bir album olmadi. gerek felsefeyle içiçe derin sözleri, gerek de davulları ile seçkin bir başyapıt. türü sevmeyeni bile black metale isindirma potansiyeli mevcut. album genelindeki kaotik ama ayni zamanda melodik yapida, özellikle deginilmesi gerekirse de beşinci şarkıda (exercises in futility v) caresizlik icinde karanlik tarafindan yutuluyormus gibi hissetmek anormal değil.
  
  "her imparatorluk,
  her millet,
  her kabile,
  sandı sonun
  biraz daha iyi olacağını"
• her şarkısı mükemmel mgla albümü. favorilerim exercises in futility ı-v-vı ^*