ayşe melahat erkin anadolu lisesi

• alanya anadolu lisesi olarak da bilinir. mezun olduğum lise olduğu da söylene gelir.
• artık başka bir binada hizmet vermeye başlamış olduğunu duyduğumuz okul..
• olmayan okuldur daha doğrusu artık anadolu lisesi olarak eğitim öğretim vermeyen okuldur. sahip olduğu bina ilköğretim okulu olucakmış. kendisi sanayi civarlarında bir yerde hasan çolak anadolu lisesi olarak eğitim öğretime devam etcekmiş.
• lise haytımın son ve en eğlenceli iki yılını geçirdiğim, bin bir yalvar ve yakar sonucu coğrafya hocasının matematik sınav kağıdımı elleriyle doldurması ile diplomamı (zorla)veren..
  ali yıldız beker adında şahane bi müzik hocasına sahip..
  tüm geyiklerimizi dutun altında bırakarak yeni bir binaya taşınan, aldığım duyumlara göre yeni binasında ücra köşelerdeki boş sınıflarında iş görülebilecek olan (biz olsaydık görürdük), bıyığını sarıya boyayan müdür yardımcısı ile gönlümüzde taht kuran adı değişsede sanı kalan güzide okuldur..
  eğlence'dir, geyik'tir, kavga'dır, gürültü'dür herşeyden çok arkadaşlık'tır.. ders dışında herşeydir kısaca(benim için)
  
  (bkz: sen kimsin)
  
  vadeli edit: ismi hasan çolak anadolu lisesi olarak değişmiş efendim.
• diplomamda yazılı olan fakat artık olmayan okul. ismi değişti yeri değişti ruhu da değişti, eskisi gibi değilmiş artık. dut'un altı vardı, kantinde hayriye teyze vardı; ben ilk kez patates ekmek terimini ondan öğrenmiştim. serviscilerinden hasan abi vardı, kendisi bir efsanedir okul hayatında. sadece bir sene görev yapmış olan bekçi durmuş vardı; az kafadan çatlak ama bi o kadar da matrak adamdı. son senemde de başkanlığını yaptığım okuldu. çok özledim hemde çok.
• adı hasan çolak anadolu lisesi olarak değişmiştir ama adının ayşe melahat erkin olduğu dönemlerde okuyanlar için hep ayşe melahat erkin anadolu lisesi olarak kalacaktır.
  
  alanya'nın tek anadolu lisesi olması ünvanını alanya lisesi'nin alanya anadolu lisesi adını alması ve anadolu lisesi statüsüne yükseltilmesiyle kaybetse de halen alanya'nın en iyi lisesi konumundadır. bünyesinde, eğitim veren her öğretmen için aynı şey söylenemeyecek olsa da, fatih yazan, canan özçelik gibi ne yaptığını bilen, seviyesi yüksek öğretmenleri barındırmıştır ve barındırmaktadır.
  
  alanya için gerçekten önemli bir eğitim kurumudur. farklı bir ekoldür. bayram yürüyüşlerinde diğer okulların önünden geçerken tezahürat edecek kadar benimser insan bu okulu.
  
  yerinin değişmesiyle dutun altı denilen samimi ve sıcak ortamın artık öğrencileri barındıramayacak olması orada sayısız anıya sahip insanları hüzün denizinde boğar, "ama güzeldi be..." dedirtir.
  
  bütün bu yazılanlar alanya ile herhangi bir ilişkisi olmayan yazarları ne kadar ilgilendirir bilinmez ama, ortada bir gerçek vardır: "söz uçar, yazı kalır..."
• ilkokuldan liseye kadar hayatımın en güzel günlerini geçirdiğim okuldur. ayrılırken çok sevindiğimi hatırlıyorum ama sonrasında o kadar çok özledim ki orayı, şu an aklımda kalan şeyler, dut ağacının altına sınıfın perdesini serip, ağacı sallayarak düşen dutları saldırır gibi yediğimiz, yeni dünya ağaçlarının tepesinden inmediğimiz, yıl sonunda kantinin önünde son ses müzik açıp dans ettiğimiz gibi güzel anılardı. en sevdiğim öğretmenler figen yazan ve eşi fatih yazandı. en sevmediğimde bizim dönemdekilerin çok iyi hatırlayacağı adıyla değil lakabıyla aklımda kalan "teke" ydi. belki de soyadıydı adamın ama şimdi hatırlamıyorum bile.
  şimdi adı da değişmiş yeri de. hatta hazırlık okuduğuma dair bir evrak almam lazım ama herşeyi değişmiş verirler mi vermezler mi bilmiyorum.
• eskiden alanya'nın lise düzeyinde iyi okullarından birisiydi. adı anadolu lisesi diye geçerdi ve fen lisesi kazanamayan veya alanya'dan ayrılmak istemeyen nispeten başarılı öğrenciler bu okula giderdi. tabi daha sonra alanya lisesi bile anadolu oldu, alanya'ya fen lisesi açıldı, okulun yeri değişti filan pabucu dama atıldı.
  
  bu okulun öğrencisi değildim ama dönemimdeki çoğu öğrencisini tanırım. güzel kızlar da vardı, sevgililerim de olmuştu bu okuldan. güzel günlerdi.
• ingilizce eğitimi konusunda aşmış bir okuldur. öyle ki, üniversite çağına geldiğinizde hazırlık atlama sınavlarını hiçbir özel derse gerek kalmadan rahatça geçebilirsiniz. gerçi benim dönemimdeki ingilizce öğretmenlerinin çoğu emekli oldu, ama eminim aynı kalite devam ediyordur.
  
  diğer yandan hayatımın en eğlenceli ve verimli yıllarını geçirmeme vesile olmuştur. benim gibi fen lisesini kazanıp erken ayrılan arkadaşlarım bilemiyorum benim yaşadığım pişmanlığı yaşamış mıdır. evet, çok pişmanım... doya doya üç yıl daha kalamadığım için... vedalaşmaya gittiğimde müdürümüz^* neredeyse diplomamı vermiyordu gitmeyeyim diye. keşke dinleseymişim...
  her alanya'ya gidişimde mutlaka fırsat yaratıp giderim okuluma. hoş, şimdi yerinde yeller esiyor... ismi aynı, ama artık bir anadolu lisesi değil, ilköğretim okulu binası orada duran. çoktan farklı bir isim vererek başka bir yere taşımışlar...
  öğretmenlerimin çoğu zaten ailemden bir parça gibi. hala sık sık görüşür, birbirimizi ziyaret ederiz. çoğu bana hitap ederken ''kızım'' der, ismimi söylemek yerine...
  
  özlüyorum, çok özlüyorum...
• şu anda lise hazırlıkta olan yeğenimin son üç yıldır okuduğu okul. hangi kitapları kullandığını sorduğumda generation dedi ve o an beynime kan sıçradı. kardeşim bıkmadınız mı utanmadan 35 senedir generation okutmaya. bi de railway children var hikaye kitabı o da öyle! mevlüt uysal'ın artık müdahale etmesi lazım bu rezilliğe. yoksa fatih ve figen yazan gibi hocaları elinden kaçıracak haberi yok!