ayşe melahat erkin anadolu lisesi

• ilkokuldan liseye kadar hayatımın en güzel günlerini geçirdiğim okuldur. ayrılırken çok sevindiğimi hatırlıyorum ama sonrasında o kadar çok özledim ki orayı, şu an aklımda kalan şeyler, dut ağacının altına sınıfın perdesini serip, ağacı sallayarak düşen dutları saldırır gibi yediğimiz, yeni dünya ağaçlarının tepesinden inmediğimiz, yıl sonunda kantinin önünde son ses müzik açıp dans ettiğimiz gibi güzel anılardı. en sevdiğim öğretmenler figen yazan ve eşi fatih yazandı. en sevmediğimde bizim dönemdekilerin çok iyi hatırlayacağı adıyla değil lakabıyla aklımda kalan "teke" ydi. belki de soyadıydı adamın ama şimdi hatırlamıyorum bile.
  şimdi adı da değişmiş yeri de. hatta hazırlık okuduğuma dair bir evrak almam lazım ama herşeyi değişmiş verirler mi vermezler mi bilmiyorum.