ölüme dair

• ölmeden önce ölmek gibi olanı için:
  (bkz: sana dair)
• (bkz: olume yakin)
• yaşamaya dair şeyler ölümü daha iyi anlatır.
  
  ....
  bu dünya soğuyacak,
  yıldızların arasında bir yıldız,
  hem de en ufacıklarından,
  mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
  yani bu koskocaman dünyamız.
  
  bu dünya soğuyacak günün birinde,
  hatta bir buz yığını
  yahut ölü bir bulut gibi de değil,
  boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
  zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
  
  şimdiden çekilecek acısı bunun,
  duyulacak mahzunluğu şimdiden.
  böylesine sevilecek bu dünya
  "yaşadım" diyebilmen için... `
  
  n hikmet
• oldukça güzel bir nazım hikmet şiiri.
  
  ölüme dair
  
  buyrun, oturun dostlar,
  hoş gelip sefalar getirdiniz.
  biliyorum, ben uyurken
  hücreme pencereden girdiniz.
  ne ince boyunlu ilâç şişesini
  ne kırmızı kutuyu devirdiniz.
  yüzünüzde yıldızların aydınlığı
  başucumda durup el ele verdiniz.
  buyrun, oturun dostlar
  hoş gelip sefalar getirdiniz.
  
  neden öyle yüzüme bir tuhaf bakılıyor?
  osman oğlu hâşim.
  ne tuhaf şey,
  hani siz ölmüştünüz kardeşim.
  istanbul limanında
  kömür yüklerken bir ingiliz şilebine,
  kömür küfesiyle beraber
  ambarın dibine...
  
  şilebin vinci çıkartmıştı nâşınızı
  ve paydostan önce yıkamıştı kıpkırmızı kanınız
  simsiyah başınızı.
  kim bilir nasıl yanmıştır canınız...
  ayakta durmayın, oturun,
  ben sizi ölmüş zannediyordum,
  hücreme pencereden girdiniz.
  yüzünüzde yıldızların aydınlığı
  hoş gelip sefalar getirdiniz...
  
  yayalar-köylü yakup,
  iki gözüm, merhaba.
  
  siz de ölmediniz miydi?
  çocuklara sıtmayı ve açlığı bırakıp
  çok sıcak bir yaz günü
  yapraksız kabristana gömülmediniz miydi?
  demek ölmemişsiniz?
  
  ya siz?
  muharrir ahmet cemil?
  gözümle gördüm
  tabutunuzun toprağa indiğini.
  
  hem galiba
  tabut biraz kısaydı boyunuzdan.
  onu bırakın ahmet cemil,
  vazgeçmemişsiniz eski huyunuzdan,
  o ilâç şişesidir
  rakı şişesi değil.
  günde elli kuruşu tutabilmek için,
  yapyalnız
  dünyayı unutabilmek için
  ne kadar çok içerdiniz...
  ben sizi ölmüş zannediyordum.
  başucumda durup el ele verdiniz,
  buyrun, oturun dostlar,
  hoş gelip sefalar getirdiniz...
  
  bir eski acem şairi:
  «ölüm âdildir» — diyor, —
  «aynı haşmetle vurur şahı fakiri.»
  
  hâşim,
  neden şaşıyorsunuz?
  hiç duymadınız mıydı kardeşim,
  herhangi bir şahın bir gemi ambarında
  bir kömür küfesiyle öldüğünü? ...
  
  bir eski acem şairi:
  «ölüm âdildir» — diyor.
  yakup,
  ne güzel güldünüz, iki gözüm.
  yaşarken bir kerre olsun böyle gülmemişsinizdir...
  fakat bekleyin, bitsin sözüm.
  bir eski acem şairi:
  «ölüm âdil...»
  şişeyi bırakın ahmet cemil.
  boşuna hiddet ediyorsunuz.
  biliyorum,
  ölümün âdil olması için
  hayatın âdil olması lâzım, diyorsunuz...
  
  bir eski acem şairi...
  dostlar beni bırakıp,
  dostlar, böyle hışımla
  nereye gidiyorsunuz?
  
  nazım hikmet
• sevilen yazar zweigtan gelsin.
  
  "ölen biri artık bir şey istemez, sevilmeyi de, kendisine acınmasını da, teselli edilmeyi de..."
• bir eski acem şairi...
  dostlar beni bırakıp,
  dostlar, böyle hışımla
  nereye gidiyorsunuz?
  
  çokta güzel okunmuş
• "ancak geçmişini unutursan yok olursun, kişiler seni unutsa da olur."
• bedri rahmi eyüboğlu şiiri.
  
  ölüme kardeş gibi ısınmak istediler.
  şiiri seferber eylediler
  dolaştı asırlarca mısralar kabir kabir
  salındı servilerden yiğit besteler
  şiiri seferber eylediler
  ve elbirliği ile
  gök yüzünün en münasip katında
  mükemmel bir cennettir kuruldu
  ve üzerimize güller
  mezkûr cennette har vurup harman savurdu ölüler.
  dördü birden, bedri rahmi eyüboğlu, s. 15.
• "bazı acıları" der şair: "yalnızca ölüm temizler."
• ilk kez lise hazırlıkta okuyup vurulduğum, adaletsizliğin sonsuz iç sıkıntısını ruhuma yerleştirmiş mayam ve sırf şu dizelerini okuyabildiğim için anadilime minnet duyduğum:
  
  bir eski acem şairi:
  «ölüm âdildir» — diyor, —
  «aynı haşmetle vurur şahı fakiri.»
  
  hâşim,
  neden şaşıyorsunuz?
  hiç duymadınız mıydı kardeşim,
  herhangi bir şahın bir gemi ambarında
  bir kömür küfesiyle öldüğünü?