saate bakmak

• bastan sona usenmeden yazılası edip cansever siiri;
  
  " varsın her sey sonraya kalsın
  sonraya, en sonraya
  sozgelimi iki bin altı yuz kırk bir mil. bir papatya ne kadar uzagı gorebilirse
  o kadar yakın kalplerimiz birbirine
  olu bir denizi bile bir tartısmaya cevirdik
  kayaları tas devrine gore olctuk bictik
  kalemlerimizi kesilmis cicek sapları gibi attık
  kapıları acarken birbirimize agladık
  
  (ne kadar çok severmişiz birbirimizi
  sahi ne kadar çok severmişiz
  yıllarca, yüzyıllarca öpüştük
  sigaralar tuttuk, içkilerin en iyisini sunduk
  istersen bu gece burada kal, dedik
  sağlığımızı sorduk, bir sürü ilaç adları saydık
  sık sık görüşelim, olmaz mı, dedik
  iyi bildiğimiz ne varsa yaptık, ayrıldık
  ortada
  her zamanki gibi bir karanfil kaldı.)
  
  kosedeki tutuncu silaha cevirdi sigaralarını
  odemesi cok guc sigaralara
  manav yarı anlamlı guldu biz gecerken
  eriklerden, cileklerden, o canım kirazlardan bile utanmadan
  hani o cocukluk kupesi olan kirazlardan
  hani rengi icimize gore degisen: mor, mavi, pembe, sarı
  ilk defa merhaba dedi bir balıkcı
  cırparaktan elindeki suyu olgun bizlere
  sigarası dudagında: merhaba!
  
  ya peki biz ne dedik, ne dedik
  yoldaki bir tası soyle bir kenara koyduk
  yakamıza rastgele bir cicek ilistirdik
  su satılan dukkanlara baktık, yuzumuz cam cam ısıdı
  ve leylak kokuları gibi kendi kokumuza uzandık
  koseyi donduk, butun koseleri hızla donduk
  su birikintilerinin agaclandıgı eski bir sokagın tarihinde
  soyle yazdı:
  her sey sonraya kaldı.
  
  ey ayaklarımızın dibindeki yoksul gul
  golgesi yureklerimizin
  ofkemiz sevgiye benziyor simdi, sevgimiz ofkeye
  ve tartısmaya cevirdigimiz deniz oluler bırakıyor
  cıplak oluler
  birbirine kenetlenmis copler halinde.
  
  bir otobuse biniyoruz, sahiden biniyor muyuz
  soyle, nerde ' goge bakma durakları ', nerde
  birinin elinde gazete ve sut
  gazete mi, evet gazete
  butun mansetler tutsaklıgı ve yenilgiyi cagrıstırıyor
  paramızı veriyoruz, ustunu alıyoruz, bozuk paralar
  cebimizde nikel
  cebimizde sarılmıs oluler halinde.
  
  her sey bir hızlı adım olmamaya
  ama gun gibi taze bir umut gozlerimizde
  saatlerimize bakıyoruz hic yoktan
  cok uzaklara bakmaktır, diyoruz, durmadan saate bakmak
  yemyesil bir su takılıyor akrebe, bir cavlan
  yuzu akide gibi parlayan bir gun takılıyor yelkovana
  anılardan anılardan coktan vazgectik
  
  yasadıgımız bugun nasıl
  guzelligimiz hangi guzellik.
  
  biliyor muyuz, hayır, bilmiyoruz da
  acılarımızdan bir yaz kurduk onarıyoruz
  belki bir hazırlık bu baska yazlara
  yakın yazlara, uzak yazlara
  cunku her sey eskiye kaldı, anılar bile
  her sey, ama her sey eskiye kaldı
  vakit yok bir daha yemyesil eylul tramvaylarına. "
• oldukca basit gorunen bir bilgi edinme hareketi olmasina ragmen belki de en cok anlam yukleyebildigimiz eylemlerden birisidir;
  
  • kimi zamanlarda nezaket gostergesi; hangimizin keyifli bir sohbetin ortasinda, ortamdaki birisinin saatine goz atmasiyla keyfi kacmamistir?
  
  • kimi zamanlarda ruh halinin gostergesi; hangimiz bir zamani paylastigimiz kisinin saati kontroluyle caninin sıkıldıgını, bunaldigini ya da daraldigini dusunmemisizdir?
  
  • kimi zamanlarda bitmelerin gostergesi; hangimiz deger verdigimiz birisiyle ayni ortamdayken saate bakmasiyla gitme vaktinin yaklastigini dusunmemisizdir?
  
  • kimi zamanlarda yalnizliklarin gostergesi; hangimiz beklentiler icindeyken gozunu saatte buldugu anda kendisini yalniz hissetmemistir?
  
  kim bilir daha ne duygular icinde, ne anlamlar yuklemisizdir saate bakmaya?
  
  saat zamanin gostergesidir, saate bakmak ise siz ne anlam yuklemek isterseniz onun gostergesi olur cikar...
• yasadigimiz ani degil harcadigimiz zamani goruruz.
• göndermelerle dolu bi edip cansever şiiri. içi acıyor diye okuyamayan oluyor bu şiiri, öyle de bişey işte.
  
  çok fena.
• (ne kadar çok severmişiz birbirimizi
  sahi ne kadar çok severmişiz
  yıllarca, yüzyıllarca öpüştük
  sigaralar tuttuk, içkilerin en iyisini sunduk
  istersen bu gece burada kal, dedik
  sağlığımızı sorduk, bir sürü ilaç adları saydık
  sık sık görüşelim, olmaz mı, dedik
  iyi bildiğimiz ne varsa yaptık, ayrıldık
  ortada
  her zamanki gibi bir karanfil kaldı.)^**
• "... uzağa bakmaktır"
  
  (bkz: edip cansever)
• "varsın her şey sonraya kalsın
  sonraya, en sonraya"
  dizeleriyle başlayan cansever şiiri...
  
  ve^*
• edip cansever şiiri.
  
  varsın her şey sonraya kalsın
  sonraya, en sonraya
  sözgelimi iki bin altı yüz kırk bir mil. bir papatya ne kadar uzağı görebilirse
  o kadar yakın kalplerimiz birbirine
  ölü bir denizi bile bir tartışmaya çevirdik
  kayaları taş devrine göre ölçtük biçtik
  kalemlerimizi kesilmiş çiçek sapları gibi attık
  kapıları açarken birbirimize ağladık.
  
  (ne kadar da çok severmişiz birbirimizi
  sahi ne kadar da çok severmişiz
  yıllarca, yüzyıllarca öpüştük
  sigaralar tuttuk, içkilerin en iyisini sunduk
  istersen bu gece burada kal, dedik
  sağlığımızı sorduk, bir sürü ilaç adları saydık
  sık sık görüşelim, olmaz mı dedik
  iyi bildiğimiz ne varsa yaptık, ayrıldık
  ortada
  her zamanki gibi bir karanfil kaldı.)
  
  köşedeki tütüncü silaha çevirdi sigaralarını
  ödemesi çok güç sigaralara
  manav yarı anlamlı güldü biz geçerken
  eriklerden, çileklerden, o canım kirazlardan bile utanmadan
  hani o çocukluk küpesi olan kirazlardan
  hani rengi içimize göre değişen: mor, mavi, pembe, sarı
  ilk defa merhaba dedi bir balıkçı
  çırparaktan elindeki suyu ölgün bizlere
  sigarası dudağında:merhaba!
  ya peki biz ne dedik, ne dedik
  yoldaki bir taşı şöyle bir kenara koyduk
  yakamıza rastgele bir çiçek iliştirdik
  su satılan dükkanlara baktık, yüzümüz cam cam ışıdı
  ve leylak kokuları gibi kendi kokumuza uzandık
  köşeyi döndük, bütün köşeleri hızla döndük
  su birikintilerinin ağaçlandığı eski bir sokağın tarihinde
  şöyle yazdı:
  her şey sonraya kaldı.
  
  ey ayaklarımızın dibindeki yoksul gül
  gölgesi yüreklerimizin
  öfkemiz sevgiye benziyor şimdi, sevgimiz öfkeye
  ve tartışmaya çevirdiğimiz deniz ölüler bırakıyor
  çıplak ölüler
  birbirine kenetlenmiş ölüler halinde.
  
  bir otobüse biniyoruz, sahiden biniyor muyuz
  söyle, nerde “göğe bakma durakları”, nerde
  birinin elinde gazete ve süt
  gazete mi, evet gazete
  bütün manşetler tutsaklığı ve yenilgiyi çağrıştırıyor
  paramızı veriyoruz, üstünü alıyoruz, bozuk paralar
  cebimizde nikel
  cebimizde sarılmış ölüler halinde.
  
  her şey bir hızlı adım olmamaya
  ama dün gibi taşıdığımız bir umut gözlerimizde
  saatlerimize bakıyoruz hiç yoktan
  çok uzaklara bakmaktır, diyoruz, durmadan saate bakmak
  yemyeşil bir su takılıyor akrebe, bir çavlan
  yüzü akide gibi parlayan bir gün takılıyor yelkovana
  anılardan anılardan çoktan vazgeçtik
  yaşadığımız bugün nasıl
  güzelliğimiz hangi güzellik.
  
  biliyor muyuz, hayır, bilmiyoruz da
  acılarımızdan bir yaz kurduk onarıyoruz
  belki bir hazırlık bu başka yazlara
  yakın yazlara, uzak yazlara
  çünkü her şey eskiye kaldı, anılar bile
  her şey, ama her şey eskiye kaldı
  vakit yok bir daha yemyeşil eylül tramvaylarına
• tüketilen zamanı anlatır. amaçsızca, umarsızca, hoyratça..tüketilen. vakit yok bir daha yemyeşil eylül tramvaylarına.
  
  aynı zamanda edip cansever turgut uyar'ı selamlar bu şiirle:
  
  (bkz: göğe bakma durağı)
• gecenin bir yarısı işbu şiirin gazına gelip hüsrana uğrayanları şüphesiz yine kendisi iyi edecektir. öyle de bir ilaç adıdır, sık sık görüşelimdir, birbirimize vitaminler morallerdir.