referandum

• referandumlar türkiye gibi kimi ülkelerde aslında en az demokrat olan kesim tarafından istenmesi de bu doğrudan demokrasi aracının çetrefilli bir boyutudur. özgürlükcü bir değişiklik yapılacağı zaman "kamuoyu böyle istemiyor" demek bunun göstergesidir. doğrudur da halk cidden öyle istemiyordur. fakat halkın oyuna sunulmasını isteyen muhafazakar taraf ise görüntüde en demokrat taraf kesilip, halkın gözünde de puan toplar hemen.
  
  türkiye'de bu durum "82 anayasası değiştirilsin" önerilerinde sıkca sunulan bir çözümdür: referandum yapılsın. çünkü herkes emindir halkın aslında böyle bir isteğinin olmadığından.
  
  fransa örneğinde gördüğümüz ab anayası referandumu da bir bakıma buna örnektir her ne kadar ab anayasası'nın tartışmaya açık bir çok yönü olmasına karşın fransa yönetimi hala yaptığı bu yanlıştan nasıl döneceğinin hesaplarını yapmakla meşgul. bu örnek şinmdilik ingiltere'ye de ibret olmuş durumda. aynı sonucu alacağından korkan ingiltere'de artık ab anayasası için referandum önerisi pek gündeme gelmiyor.
  
  sonuçta demokrasi, halkın egemenliği, referandum, kamuoyu gibi söylemler pek de öyle samimi kavramlar değiller. uygulanırlarsa daha mı iyi yoksa daha mı kötü olur tartışmalarına açık, ne oldukları konusunda hala tam olarak görüş birliğine varılamamış kelimeler. fakat şurası kesin ki her biri siyasette manevra yapmaya yarıyan, retoriği kuvatlendiren şık kavramlar.