halkevleri

• doğup büyüdüğüm yer olan zonguldak,kilimli'de de bulunan kurumdur.
  
  küçükken çok güzel olan bahçesine oturmaya, arkadaşlarla buluşmaya ve vişne suyu-soda karışımı içmeye (o zaman freşa yoktu) giderdim. zaman ilerledi. benim okulum daha uzakta olduğu için gitmez oldum.
  
  bir süre okey ve kart oyunları oynandıysa da kurumun içinde, kahvehane havasına bürünmesi bu oyunların yasaklanması ile engellendi. sırf bu amaçla gelen insanlar kahvehanelere döndüler.
  
  şu anda ise bağlama, halk oyunları, gitar vs. kursları veren; öğrencileri ile yurt genelindeki festivallere katılan, kilimli gibi zamanında 3 sinema, 1'den çok da tiyatro barındıran fakat zamanla yozlaşan(şu an sinema yok, ki zaten zonguldak merkez'de iki sinema vardır, o da tatil için uğradığımda tadilat dolayısıyla kapalıydı: birincisi iki salonlu belediye sineması, ötekisi ise erotik filmler gösteren bir sinema salonu) küçük bir beldeye yaşar kemal'in çok güzel bir tiyatro oyununu getiren bir kurumdur. ayrıca küçük bir kütüphanesi de bulunmaktadır.
  
  çabaları takdir edilesi bir kurumdur kısaca.
  
  edit: artık eski halinden eser yok. ölü bir mekan olmuş.