beklenen

• haydar ergülen şiiridir;
  
  1.
  rüzgarını alnında taşıyan dost
  ölü bir deniz düştü ya içine
  kıyısında kaçtır durmadan ölüyorum
  
  2.
  bir an bıraktın ki bize
  gittin ölüverdi küçücük yürek
  ayrılık nice acılardan süzülüp gelir
  özlemini nasıl bastırmak gerek.
  
  3.
  yüzünde gözlerimi okşayan inceliği
  usulca ölen beyaz kuşlarıyla o sabah
  kırağılarla uğurladı gidişini.
  
  4.
  gitin ya dönersin belki
  kalır yumuşaklığı ince yüzünün
  yağar gözlerine kar tanecikleri.
  
  5.
  bir armağan gibi çıkıp gelirsin
  sabahın duru serinliği karşılar seni
  gülümser duvarda eski bir resim
  -denizi ilk görmenin çocuk gülüşü-
  utanır şimdi kırgın bir yolcu gibi.
  
  6.
  sen kendi dışına koyan kendini
  geceyi içinde eriten çocuk
  mahzun bir eşkiya gibi yoksayma öfkeni
  
  7.
  şafağın kıyısına oturup beklesem seni
  uğursuz alfabesini kovup gecenin
  su aydınlığında bulup sesini
  diz çöküp anlatsam yeniden
  bir daha bir daha hiç üşenmeden
  o acemi ama sabırlı sevgimi
  
  8.
  unuttun mu bir türkü söylerdin
  dönmeyen yolculara yüreğini
  “yolcusun göğsünde bin can birikir
  her yolcu yolunu içinde taşır
  bir gölgeyle kaybolsan da gecede
  sesin kalır deli rüzgarın ulaşır”