alef

• ibrani alfabesinin birinci harfidir ve "öküz" anlamına gelir. paradoksu temsil eder. insan varlığındaki tanrısal mühür olarak tanımlanır. biçim olarak, iki zıt ucunda(sağ üst ve sol alt) bulunan yod harflerinin, ortadan vav harfiyle bağlanmasıyla oluşur. gökyüzü ve yer arasında kalan atmosfer, uzaysal değerini, yani temel olarak bulunduğu yeri, ilkbahar zamanı, yeryüzünün yağmura doyduğu zaman ise zamansal değerini belirtir. gövdenin üst bölümü, özellikle göğüs ve solunum sistemleri ile ilişkilendirilir ve deneyimlenimin ardından merhamet olarak nitelik kazanır. tevratta geçen, israil tarihi figürlerinden, mesih'in ruhunun en son ortaya çıkışı ile temsil edilir. dördüncü sefira hased^* ile 5. sefira gevurah^* arasındaki yol onundur.