kar tatili olana kadar yaşanan gergin bekleyiş

• özellikle pazar sendromunu yaşamanın yarattığı stres verici olaydır. genelde ege, marmara gibi yanar döner mevsimlere sahip bölgelerde oturan kişilerin bu tip beklentileri vardır. dolayısıyla bu durumdan psikolojileri de olumsuz yönde etkilenir. sabah kalkıldığında etrafın bembeyaz görülmesi insanın içinde tatlı bir huzur etkisi ve suratında sinsice bir gülümseme yaratır. tabi bu huzurun altında ortaya çıkan güzel görüntüden çok bir kaç gün daha beleşten tatil yapma planları gibi sudan ucuz sebepler yatar. akşama doğru kar ve tipi şiddetini arttırmışsa televizyonda izlenecek tek program tabiki haberlerdir. haberler izlenirken tatil olan iller ve kaç gün tatil oldukları dışında daha önemli bir şey yoktur artık.
  
  yabancı soğuk ülkelerdeki insanlar alışmışlardır, biz onlarla bir olamayız, bizler ana kuzularıyız. onlar -20 derecede de okula ya da işe gidip gelirler, en fakirleri dahi ortam koşullarına göre giyinmeyi bilir. bizler ise bilmeyiz, ama biz de padişahlarımızın doğum tarihlerini, ölüm nedenlerini -pardon onu bilmeyiz-, ülkelerin darı ve yulaf üretimlerini filan biliriz, onlar da bunu bilmezler.
  
  peki ya kar tatili yoluyla öğrenilen nedir? hemen her kar yağışında okullar tatil edilir. nedeni açıktır ve her şeye itiraz eden insanlarımız tarafından dahi kabullenildiğine göre çoğunluk tarafından da onaylanmaktadır. hatta bu kar tatili işi o denli tutmuştur ki, okulların dışına çıkmış resmi dairelere de yaygınlaşmıştır. zaman zaman hava çok soğuduğunda kamu kuruluşlarının tatil edildiği görülmektedir. zaten her fırsatta tatil yapan, onunla da yetinmeyip ardından gelen -kaç gün sonra gelirse gelsin- hafta sonlarını da ekleyerek yıllık izin kadar uzatabilen insanımızdan da bu beklenirdi.