koç özel lisesi

• yüce bir tarihi olmasa da iyi okul, güzel okul. çok şey borçlu olduğum okul. son yedi senemi zor bela veya lay lay lom geçirdiğim okul.. [evet atakan bey'in vefatıyla çok şey değişti, aman disiplin gidiyo elden diyen öğretmenlerin saçma girişimleri ile zevksizleşti her şey. yine de koç'ta geçen günlerin garip bir rutini vardı. nedense de hiç bozulmadı. kabak tadı verdi. dışardan görüldüğü kadar büyülü değildi belki ama bir parçası olmaktan gurur duyuyorum açıkcası.] velilerin onca parasının hakkını veren harbi okul. [bir tek almanca öğrenilmez willy frosch var hala, matematik öğretmenine göre, ama ingilizce.. uff] öğrencilerine asla koç ruhu diye bir şey verememiş fakat güç bela onları bir arada tutmayı başarmış olan okul. öğrencilerin asla dışardan görüldüğü gibi 'para sıçar' olmadığı, aralarında 'bi mezun olayım tem'e uğramıyacam' diyenlerin de harvard'a burslu gidenlerin de olduğu, bambaşka yatılı arkadaşlıklarının kurulduğu okul. bana beni oluşturmamda karşılıksız yardım eden okul. başka ne diyebilirim..
  
  ///yalnız yine restore ediyorlar okulu
  yine ofisler yer değiştiriyor sınıflar yenileniyor falan..
  eskimesine izin vermiyorlar hiç
  oysa bıraktığımız gibi bulmak isterdik..