harrison bergeron
-
sonu ile ignorance is bliss mottosunun ne kadar tartışmaya açık olduğunu gösteren distopik kurt vonnegut hikayesi. insanları eşit hale getirmek için mükemmelleştirmeye çalısmak yerine fiziksel ve zihinsel olarak orta seviyeye göre kalibre edilmesi çok tuhaf. orta zeka, yetenek ve güzelliğin altındaki insanlar için ne yapılıyordu acaba diye de merak ettim.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap