burak erdi uysal

• 28 ekim 2011...
  hava savunma okulu'ndan mezun olduktan sonra kura çekiyorum ve şırnak silopi geliyor. ilk günler kötü hissediyorum, neşem kalmıyor fakat sonrasında kabulleniyorum. tıpkı benim gibi giden diğer arkadaşlarım gibi.
  15 kasım 2011 tarihi geliyor. birliğe katılmak için diyarbakır havalimanına iniyorum ve benim gibi asteğmen olduğunu düşündüğüm kardeşlerimi görüyorum. soruyorum "neresi?" diye. şırnak diyorlar. "orada neresi?" diyorum. beytüşşebap diyorlar. piyade, takım komutanı olduklarını öğreniyorum. hepsi tuzla'dan gelmiş, hepsi mühendis. bir an 28 ekim'e geri dönüyorum ve kendime kızıyorum "millet nerelere gidiyor ve ben kendi halime üzülüyorum" diye. o günden itibaren o arkadaşlarım için hep dua ediyorum. o bölgede yaşayan benimle aynı durumda herkes için dualar ediyorum. sağ salim dönmelerini diliyorum allah'tan. ve 1 ay önce arkadaşlarım dönüyor o bölgeden. kendilerinde 4 ay önce de burak erdi uysal geliyor oraya. terhisine 3 ay kalmıştı belki de gün sayıyordu belki de kalmayı düşünüyordu. belki de sivil hayatın hayaller kuruyordu kimbilir...
  bu hayallerin hepsi hain kurşunla yerle bir oluyor bugün öğreniyorum ki. kendi elinde olmadan, hiç istemediği bir yerde, haketmediği bir şekilde, sevdiği vatan uğruna canını feda ediyor. ben eminim ki, o bölgede askerlik yapan herkes gibi vazifeden kaçmayı bir an bile düşünmeden...
  burak erdi uysal; beni tekrar 10 ay öncesine götürmüş kardeşim. ruhu şad, mekanı cennet olsun.