vicdan solculuğu

• valla daha once de soyledim, gene soylerim. marksizm, yani sol, evvela ahlaki bir tercihtir. insanlarin esit sartlarda, esit olanaklara sahip olmasi gerektigi iddiasi her seyden evvel vicdani bir iddiadir. bunun ille boyle olmasi gerektigini bize soyleyen tek bir kaide yok. tam tersi, (toplumsal) evrenin hiyerarsi kurmaya temayul ettigini soyleyen onlarca dogal ve toplumsal kuram var. buna ragmen, salt felsefi bir konumdan esitlikci bir toplum ozlemini dile getirmek ve bunun mumkun oldugunu savlamak icin siginabilecegimiz tek bir yer var. o da vicdan; vicdanli olmak.
  
  vicdanli olmak rasyonel dusunceden vazgecmek anlamina gelmez. bunlar birbirlerinin ikamesi degildir. bilakis, toplumsal yasamin yapisal kisitlarinin ayirdina varmak icin evvela bu kisitlari aciga cikaracagimiz sorulari sormamiz gerekir. marksizmin yaptigi tam da budur. onumuzde muazzam derecede karmasik bir toplumsal dizge var. ve bu dizge belirsizliklerle, cesitliliklerle, duzensizliklerle maruf. buna ragmen son uc yuzyildir her gun kendini yeniden uretiyor. bunun ilkelerini tespit edebilmek, bu dizge ile nasil mucadele edilmesi gerektiginin onkosuludur.
  
  fakat bu dizge ile neden mucadele etmek gerekir? benim aklima 'cunku vicdan aksine musaade etmiyor'dan baska bir yanit gelmiyor. oyleyse, sol ile vicdan birbirinden ayri dusunulemez bir ikilidir.
  
  'vicdan solculugu' gibi bir kavrami one surmek dahi sol'un temel derdinin tam olarak ozunsenmemis oldugunu isaret ediyor. vicdan, manali yahut manasiz bir acimak duygusu degildir. bir akil tutulmasi degildir. usdisiliga ovgu degildir. vicdan, bilakis, hakca olmayana karsi durmak demektir. hak talep etmektir. vicdan, haktir.
  
  vicdan, sol'un dahi taleplerini yahut gerceklestirmeyi tasarladiklarini hakca muhasebe etmektir.
  
  sol, vicdandan beslenir; vicdanla kendine ceki duzen verir.
  
  hulasa, "vicdan solculugu"nun karsisina alternatif bir sol anlayis koymaniz mumkun degildir: zira ya artik "sol"dan konusmuyorsunuz demektir; yahut vicdaniniz samimi degildir.