düğün istemeyen hatun

• benim bu. çünkü şöyle bir şey var, evlendiğinizde yakın uzak bütün akrabalar, tanıdıklar orada olmak istiyor, istemese bile çağırılmazsa dargınlık yapıyor "biz aileden değil miyiz" diye dudak büküyor. düğün dediğiniz de adam gibi yapılmalı, kıytırık bir salon tutup iki göbek atmayla, pasta limonatayla geçiştirilmemeli. adam gibi bir düğün için (yemekli olacak) kişi başına bayılmanız gereken parayla, sadece düğünlerde ve cenazelerde gördüğünüz, yolda görseniz tanımayacağınız insanların sayısını çarpınca acıtacak bir fiyat çıkıyor. über zengin filan değilsem hakkıyla düğün yapmak yerine o parayla evimin ihtiyacını alırım, balayına giderim, banane yani.
  
  bundan kurtulup ama yine de güzel bir kutlama yapmak için iki seçenek kalıyor:
  1. nikah+kokteyl yapmak. 2 saat kadar sürüyor, yemekli düğün kadar tuzlu olmuyor, ama herkesin aklında kalan, şık bulunan zarif bir kutlama oluyor. tabi dağıtılacak yiyecekler lezzetli olacak. bir de bizim milletimiz öyle ortada dolanan garsonların ellerindeki tepsilerden yiyecek almaya bayılır. değmeyin keyfilerine.
  
  2. nikah yapıp, herkesi buraya çağırıp takıları da kapmak; akşamına da gerçekten bu günü paylaşmak istenen az ve öz insanla beraber yemeğe çıkmak/ kutlama yapmak, istediğin saate kadar istediğin gibi eğlenebilmek. hatta gelinliğin eteğinin rahatsız edici kısmını çıkarıp rahat oturup dans etmek de geline keyif verecektir.
  
  bunları düşünen hatun, düğün istemez.