kürt köylerini yakarken bebekleri ateşe atmak

• madem bu konu askerlik anılarından açıldı, konuyla ilgili bazı anılarımı nakletmek isterim. 1997 yılında yeni foça jandarma komando er eğitim alayında yedek subay olarak görev yaparken, bölüğümüze güneydoğu’dan bir astsubay tayin edildi. suruç’lu bir kürttü, kekeliyor ve yemeklerde et yemiyordu. gel zaman git zaman sıkı dost olduk.
  
  dağda sabahladığımız gecelerde bol bol sohbet eder şakalaşırdık. bir gün, neden kekelediğini ve et yemediğini merak edip etmediğimi sordu. merak ediyordum ama bir insana neden kekelersin veya et yemezsin diye de sorulmaz ki! başladı anlatmaya; 2 yıl sivil(!) (bu görevi siz tahmin edin) görev yaptığını, bu görevden sonra jandarma özel harekat b ve c timlerinde görev yaptığını, başından geçenleri vs. hep anlattı. görevler sırasında çekilmiş fotoğraflarını da gösterdi.
  
  bir gün bir korucu köyüne pkk saldırısı ihbarı geldiğini ve kendisinin de içinde bulunduğu özel harekat timinin hemen köye intikal ettiğini söyledi. köyde vardıklarında, saldırıya hedef olan evlerden birine girdiklerini, ev halkının kurşuna dizilmiş olduğunu bunun yanında evde yoğun bir kızarmış et kokusu geldiğini anlattı. hala ateşi sönmemiş olan tandır fırınını açtığında ise içinde 2-3 tane çocuğun kızarmış bedenini görmesiyle, kustuğunu ve bayıldığını söyledi. o gün bugündür de kekelerim ve et yemem dedi.
  
  bu saldırıyı yapan pkk’lıları bulmak için o gün tim olarak yemin ettiklerini ve yaklaşık 2 ay sonra saldırıyı yapan grubu pusuya düşürüp bir kısmını öldürdüklerini de anlattı.
  
  bana anılarını nakleden çok sevdiğim astsubay arkadaşım kürt memo, batman sason’da bir köy karakolu komutanıyken 4 yıl önce öldü.
  
  maalesef savaşlarda çocuklar da ölüyor. keşke hepsinin şeker de yiyebilmesini sağlayabilsek.