aşık ihsani

• // 1930 yılında diyarbakır'da doğdu. azerbaycan kökenli bir aileye mensuptur. iki yaşında babası filit'i yitirdi. anası onu bin bir sıkıntıyla büyüttü. biraz boy atınca anasıyla tezek topladı. kaz çobanlığı yaptı. bir şeyhin müridi oldu. gitmediği yer, girmediği iş kalmadı. doğuda, toprak, güneyde pamuk, ege'de yapı, trakya'da maden işçiliği yaptı. askerliğini erzurum'da tamamladi. 1957'de uşak şeker fabrikasına girdi. orada güllüşah (sevim) ile tanıştı. aşık güllüşah'la uzun bir aşıklık dönemi sonunda evlendi. garip ve elif adında iki çocukları oldu. anadolu'yu kent kent, kasaba kasaba dolaştılar. hatta köylere bile gittiler. birlikte bir çok türküler, ezgiler söylediler. halk şiirini yaydılar, sevdirdiler, yaşattılar. sesiyle, sözüyle, sazıyla durmadan yılmadan politika yaptı, şenliklere katıldı.
  
  toplumun çeşitli sorunlarıyla toplumsal ve ekonomik konularla ilgili birçok şiirler yazdılar.
  
  bazı şiirlerinde suç öğeleri görülerek hakkında cezai soruşturmalar yapıldı. birkaç kez tutuklandı. siyasetle uğraştı. sonradan kapatılan türkiye işçi partisine girdi, faal olarak çalıştı. şiirlerini ağalı dünya, yazacağım, bakalım hele isimli kitaplarda toplayarak yayınladı. halk şiiri geleneğiyle toplumcu görüşü birleştirdi. kendine özgü vurucu bir deyişi gür bir sesi vardır. gözüpeklikle konulara girer. etkileyicidir. doyurucu bir mantıkla konuları işler. //
  
  1.
  
  a beyler derdimiz buldu yüz bini
  aştı onun için ağlar ihsani
  konmuştu kafesten bir gönül kuşu
  uçtu onun için ağlar ihsani
  
  aştım geldim nice yüce bellerden
  mahrum kaldım şeker ezen dillerden
  nazlı yarin ili bizim illerden
  göçtü onun için ağlar ihsani
  
  ihsani kadere boyun eğerim
  alır kara taşla bağrım döğerim
  zalim gurbet ilde top top ciğerim
  pişti onun için ağlar ihsanı
  
  2.
  
  yüce tanrım figanımı
  duyarsan neyin eksilir
  beni cehalete karşı
  uyarsan neyin eksilir
  
  şöyle gerine gerine
  idris nebi'nin yerine
  sekiz cennetten birine
  koyarsan neyin eksilir
  
  versen üç huri hanımı
  gelip sarsalar yanımı
  otursam yesem karnımı
  doyursam neyin eksilir
  
  bir güzele göndersem aşk
  aşkı bile eylesek meşk
  akşama yatmaya bir köşk
  ayırsan neyin eksilir
  
  ihsaniyem ey a cana
  bir gün çıkıp gelsem sana
  seni davet etsem bana
  buyursan neyin eksilir.
  
  3.
  
  yüce tanrım hiç kimseye
  uzun dilli karı verme
  bana verdin düşmanıma
  uzun dilli karı verme
  
  eğer vereceksen mert ver
  varsın çirkin olsun ört ver
  hastalık ver türlü dert ver
  uzun dilli karı verme
  
  ihsaniyem gökten melek
  inse gene istemem çek
  bekarlığa razıyım tek
  uzun dilli karı verme
  
  4.
  
  mor yaşmaklum bahar geldi
  sende durma eserek gel
  bahçe bahçe kucak kucak
  lale sünbül keserek gel
  
  kopar ayrılık bağını
  sevda yaşasın çağını
  kavuşmanın bayrağını
  daldan dala asarak gel
  
  ihsaniyem sen seni sar
  ayağın incinmesin yar
  yollarında gözlerim var
  üzerine basarak gel
  
  5.
  
  sakal seni güzel için taşırım
  ben seni kesemem kara sakalım
  güzel görünce hafifce kaşırım
  ben seni kesemem kara sakalım
  
  hacı gibi üç beş karı almadan
  sofu gibi yanlış namaz kılmadan
  camilerde halı kilim çalmadan
  ben seni kesemem kara sakalım
  
  ihsaniyem sakal değil gözümsün
  kullanmağa elde büyük kozumsun
  halkı kandırmağa bana lazımsın
  ben seni kesemem kara sakalım
  
  kaynak:
  
  www.sirinnar.net/html/turku/ozanlar/ihsani.htm
  
  ---
  
  ayrica:
  
  (bkz: hasan yukselir/7) #2039460
  
  ---
  
  ayrica:
  
  (bkz: ihsani)
  
  mevlut ihsani (mevlit $afak - $enkaya, cermik/1928) ile a$ik ihsani (ihsan sirlioglu - diyarbakir/1930) cagcil iki ayri a$ik.