kont

• lafi biraz dolandirarak anlatacagim, anlatacagim sey de tırışkıdan ama yapacak daha güzel bi şeyiniz yoksa okuyun iste :)
  
  kiz arkadasim -saniyorum- gelisim psikolojisi dersi alirken ogrendigi seyleri heyecanli heyecanli benimle paylasiyordu. bebegin dogduktan sonra gecirdigi evreler falan. iste oral donem, fallik donem, angut donem gibi bi' seyler.
  
  bi gun ders tekrari yaparken bi soru sordu.
  
  "ya annen seni ne kadar emzirmis?"
  
  actim anneme sordum, 1-2 ay anca dedi.
  
  "iste ya biliyodum" dedi bizim hatun.
  
  sigara icmemi, kokuya olan hassasiyetimi, opusmeyi sevdigimi, biyiklarimi, tirnaklarimin kenarlarini isirmami falan hep buna bagladi. ahaha diye gulup gectim, ama bi lafi yumruk gibi oturdu na surama.
  
  "bi de sen cok asagiliyosun insanlari, hep kucumsuyosun"
  
  sozun ozu;
  
  buradan kendisine tesekkur etmek istiyorum. kendimi disaridan izleme firsati verdi bana. karsindakini hakir gorurken aslinda ne kadar da kucuk oldugumu boyle suratima suratima carpti. buraya kadar sikilmadan okuyabildiyseniz sizlere de bi tesekkur übermensch insanlar^* :)