sibel arna

• "ayda yılda bir gece dışarı çıkıp eğlendiysek, ertesi gün benim için tam bir işkence. bir kere üç beş kadeh içki içtiğim için sütleri sağıp sağıp dökmem gerekiyor. ellerim titreye titreye, pişman ola ola... ertesi gün uykusuzluk ve alkol bünyeyi esir aldığı için yataktan başımı kaldıramıyorum. evde sabah yedide gün başlıyor. rüzgar uyanıyor, kahvaltısını ediyor, sonra tekrar uyuyor, meyvesini yiyor, dedesi gelip parka götürüyor, geri geliyorlar, sebze püresini yiyor. hepsini duyuyorum ama kalkamıyorum. bazen de kalkıyorum. iki saat uyku bana yeter oğlumla oynamalıyım diyorum. bir saat olmadan pilim yine bitiyor. tekrar yatağa dönüyorum. dönüyorum ama uyumak ne mümkün. ister adrenalin deyin, ister heyecan gözüme uyku girmiyor. yetersizlik duygusu yine gelip yakama yapışıyor.
  tüm bunları arka arkaya sıralayınca ruh hastası bir profil çıktığının farkındayım. ama bence annelik yarı delilik gibi bir şey. bazen rüzgar uyurken bile yanında olmam, yatağının başında oturmam gerektiğini hissediyorum. kendimi hala hamile mi sanıyorum dersiniz? "
  
  yazarak olayı kendi yazısıyla özetlemiş şahıs. ve dadıyı yanlış çorba yapmakla suçluyor.
  http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/…2&tarih=2010-06-05