31 mayıs 2010 iskenderun saldırısı

• verilen 4 tane şehitle yüreklerimizi burkan bir olaydır.
  
  şehit haberleri artık çok kanıksanır oldu ülkemizde, "canlarımız yandı, şehitlerimiz toprağa verildi" gibi cümlelerle geçiştirir olduk. oysa ki bugün haberlerde biraz empati kurarak incelediğimizde her bir şehit için binlerce kez acıyı yaşayabiliyoruz. hala şehitler üzerinden ergenekon temelli ya da israil temelli ya da iktidar temelli eleştiriler yapmak yerine hop muhalefet, iktidar, bilmem kim bir araya gelin artık bu konu üzerinde, ortak akıl yürütmek zorundasınız diyemedik. ispanya'daki terör saldırısına verilen 1 milyon kişinin meydanlara çıkması gibi bir tepki gösteremedik. 4 şehit daha verdik, 4 ailenin daha canı yandı, belki daha kimlerin canı yanacak geçecek süre zarfında oysa ki biz hala kendi siyasi görüşümüz çerçevesinde bakıyoruz olaylara. iktidar tarafındaysak açılımı sabote etmek isteyenlerin yaptığını söylüyoruz, muhalefet tarafındaysak açılımın bu olaylara neden olduğunu söylüyoruz. bir türlü bir araya gelip teröre dur demeniz lazım artık siyasiler, bir araya gelin ve gerekli önlemleri alın diyemiyoruz. bu demek değildir ki operasyondur, şudur budur, önemli olan insanları dağa kaldırtan güçtür, bunu bir şekilde önlemek de bugünkü siyasilerin hepsinin sorunudur ve hepsi bu terörden dolayı sorumludurlar.
  
  olayı kimin yaptığı ya da kimlerin ön ayak olduğu tabii ki önemli ama artık karşı tarafa bakmaktansa hükümet ve muhalefet ile "seçilmişlerin" bir şeyler yapması gerekiyor, asıl demokrasi meydanı burası işte, gösterin kendinizi.