lost

• --- spoiler ---
  
  ben de çok düşündüm.. ama çok fazla sonuç çıkarmaya çalışmak anlamsız gibi geliyor artık.. jacob'un annesi demedi mi zaten "ben anlattıkça daha çok soru işareti olacak" diye?
  
  adadaki insanların kimi jacob gibi kendinden daha önemli gördüğü bir şeye inandı, herşeye rağmen adayı sahiplendi, tutunmak istedi..
  
  kimisi esau gibi sürekli kaçış içindeydi, fırsatını bulduğu an terketmek istedi adayı..
  
  isyanlarına rağmen, aşkı bulunca, dönem dönem vaziyeti kabullenenler oldu, sawyer gibi..
  
  rousseau gibi, alpert gibi, sayid gibi kaybettiğini geri almak için katlananlar, kandırılanlar oldu..
  
  sistemin "dakik" adamıyken birden "aydınlanan" desmond da bu adanın parçasıydı; etliye sütlüye karışmayan yancı hostes ve yanındaki iki velet de..
  
  jack gibi karamsarlar, locke gibi inançlılar gördü bu ada.. kimi imana geldi.. kimisi ruhunu şeytana sattı.. iyinin ve kötünün dengesi sabit kalmadı..
  
  bunlardan önce ne olmuştu? bilinmiyor.. bundan sonra ne olacak? bilinmiyor.. tüm bu yaşadıklarının anlamı neydi? yoktu ki hiç..
  
  zaten sıralı bir anlam oluşabilmesi için gerekli neden sonuç ilişkisi, zaman yolculuklarıyla ortadan kalkmıştı.. zira zaman yolculukları sonucu oluşabilecek paralel evrenler olasılığı da sonsuza yakınsadığında, herşeyin anlamı tamamen ortadan kalkmış olmalıydı zaten..
  
  daha neyin kavgasını veriyoruz?? bu adada anlatılan hayatın ta kendisi.. metaforlara boğulmuş, bazen masalsı, bazen rasyonel, ama hep sebepsiz, hep sonuçsuz; tamamen anlamsız.. başı ve sonu yok..
  
  hayatın anlamını hiç bir soruya yer bırakmayacak şekilde çözen oldu mu?? deterministik ya da kaotik.. net bir açıklama getiren var mı?? douglas adams hayatın anlamını 42 bulduğunda çok mu absürttü acaba?
  
  hayata hakim olan tek şey belki de memetics.. bilgi sürekli aktarılıyor, virüs gibi yayılıyor, evrimleşiyor, başka türleri siliyor, kendi hakimiyetini kuruyor, form değiştiriyor.. ama onun da günü sayılı.. sürekli farklılaşıyor, kaybediyor, başkası oluyor.. bireysel bilinci kollektifleşiyor.. herşeyi kapsamaya yeltenen bir organizma gibi.. ama kendinin farkında değil gibi.. başı var gibi.. ama bilinmiyor.. ancak sonu yok gibi.. hiç bilinmeyecekmiş gibi, sürekli genişliyor, bulanıklaşıyor, anlamsızlaşıyor..
  
  böyle işte.. bu bir döngü bile değil.. sonu başı belli bir hikaye hiç değil..
  
  sadece "varoluş"..
  
  kasmayın..
  
  --- spoiler ---