uğur mumcu

• 24 ocak 1993 pazar günüydü, çok net hatırlıyorum. üniversite sınavına hazırlanıyordum. dershanedeydik. aklımız bir karış havadaydı. ders arası bitmiş içeriye türkçe öğretmenimiz girmişti. arkadaşlar bugün ders yapmayacağım dedi. sınıfta bir sevinç homurtusu çıktı. hemen tersledi bugün çok acı birgün dedi. uğur mumcu öldürüldü dedi. aklıma evde yapılan aile toplantıları geldi, adı sık sık geçerdi. akşam eve gittiğimde de bir hüzün vardı. aynı gece yine toplanılmıştı bizim evde, yine yazdıkları fikirleri tartışılmış çok büyük kayıp denilmişti.
  
  ölümünde kaç gün sonraydı hatırlamıyorum, cenazesi için yürüyüş vardı. yarıyıl tatilinde olduğumuzdan yine dershanedeydik. türkçe öğretmenimizin liderliğinde konak'tan başladık yürümeye. ama pasaporta bile gelemedik. inanılmaz bir kalabalık vardı. sanki bütün izmir katılmıştı yürüyüşe. katılmayanlar da ankara'daki cenaze törenine katılmıştı.
  
  daha sonra hiçbir yürüyüşe katılmadım. birçok ildeki mitinglerde ve eylemlerde mesleki olarak bulundum ama hiç o kadar kalabalık olanını görmedim. daha iyi kıyaslama yapmak için yine izmir'de yapılan 13 mayıs 2007 cumhuriyet mitinginde bile bu kadar kalabalık yoktu. niye bile kullandım. izmirdeki yakın zamanda yapılmış en kalabalık miting olduğundan. nur içinde yat.