10 kasım

• şu sıralar sırtlanlar tarafından kendisine sataşılması moda olan mustafa kemal atatürk'ün vefat yıl dönümü.
  
  yaradan hey yaradan!
  dört yıl değil bin yıl geçse aradan
  sensin ateş diye kanımızdaki
  sesin ışık diye önümüzdeki!
  ey yanımızdaki
  beş on mermere, bir avuç toprağa sığan
  sınırsız mavi umman hey!
  yeni kıyılar bulur, yeni yarlar kazardın
  sen her köpürüp taşmanda;
  her konuşmanda
  milletin alın yazısını yeniden yazardın..
  
  bakışların inanmayanı ezerdi
  sağ kolun bir tırpana benzerdi:
  başlardı yurt tarlasında düşüncenin hasadı.
  cümlelerin ya örsten kalkardı
  ya çıkardı kından.
  başak saçların sarkardı harman alnından:
  halk, biçilmiş ekin gibi, düşerdi dizlerine.
  milyonlar katılırdı sözlerine
  mıknatısa koşan zerreler gibi.
  köhne kanaatler, köhne küreler gibi
  sözünde çarpışıp düşerdi.
  tam sustuğun gün kıyamet oldu
  tam konuştuğun anlarsa mahşerdi:
  rab, gökte "dinleyin" derdi meleklerine;
  yıldızlar girerdi yeni mahreklerine;
  nehirler kavuşurdu yeni denizlerine:
  halk biçilmiş ekin gibi düşerdi dizlerine.
  şimdi nöbetçi olmak için anıtkabrine
  tamamlayabilmek için tavafını
  sarmış yalın kılıçlar gibi etrafını
  tutuyor nöbet..
  
  bu millet:
  bu, vaktiyle ayaklarını ummanlar yalayan,
  bu, üç kıtayı atının nallarıyla damgalayan,
  bu, timur'u, atilla'yı, oğuz'u
  bu, yıldırım'ı, fatih'i, yavuz'u
  bu, seni yetiştiren ulu millet.
  vakar ve haysiyetle dimdik
  uyanık, tetik
  anıtkabrinde tutuyor nöbet.
  dünya dönüp dolaşıp
  boğazlaşıp dalaşıp
  ergeç ve ancak
  milli misaklarda karar kılacak.
  
  ey en büyük usta!
  düşünen olmadı bu hususta
  senden evvel ve senden ileri.
  ilk müjdeyi, ilk haberi
  senden almıştı cihan
  ta o zamandan
  anlayamadığına yansın.
  sen, dünyanın dönüp dolaşıp geleceği
  uğrunda milyonların seve seve öleceği
  en büyük maksat için
  dünyaya ilk karşı koyansın.
  nasıl içimizdeysen bütün varınla
  işte öylece dünya davalarındasın!
  o ışık saçların, o alev sözlerinle
  o gök gözlerinle sen.
  
  ey ıssız geceler içinden
  bize eşsiz sabahı getiren!
  ey asırlardır dul bayrağın eşi,
  ey geceyarılarımızın güneşi,
  ey ışık saçlar,
  ey yele kaşlar,
  ey çekilmiş hançer bakışlar,
  ey fikri döven şakaklar,
  ey kalem parmaklar,
  ey ay-yıldızlı el,
  ey en güzel,
  ey en büyük,
  ey atatürk!
  getir dudaklarını bir bir alnımıza koy,
  dağlansın ateşinle bu soy.
  oy atatürk oy!
  
  irkilmez ata çocuğu irkilmez:
  zaptedilmez, atam, zaptedilmez
  biz varken senin hisarının burçları:
  bakışlarımız kılıç uçları,
  bekliyoruz devrimini biz.
  çökmeyeceğiz diz..
  
  isterse hayat zehrolsun,
  isterse refah kahrolsun,
  isterse kurşun düşsün yanımıza, belimize,
  isterse geçinmek için, bir dilim
  kuru ekmek geçmesin elimize.
  halel gelmez bizim ateşimize;
  dünya düşse peşimize,
  yer sarsılsa yerinden,
  ne senden geçeriz, ne senin eserinden...
  
  behçet kemal çağlar