serkan türk

• öykücülüğünün izlerini taşıyan güzel şiirlere sahip genç bir şairdir ayrıca. -bu tehlikelidir aslında, öykülemenin bıçak sırtında dolaşmak. ama bunu iyi bilir ve o bıçaksırtında dans eder!-
  
  ben net'te takılırken ve bir yandan yaptığı, şiir ve güzel müziklerle dolu o güzel radyo programlarından birini dinlerken ansızın msn'den bir word belgesi göndererek, yeni bir şiiri ile beni selamlayan; yine ansızın "hadi seni canlı yayına alayım" diyerek, beni, belirlediği bir konuda doğaçlama konuşmaya zorlayan üretken bir insandır, candır, en asil duygunun insanıdır;)
  
  işte şiirlerinden de birkaç örnek;
  
  her aşk biterken biraz ihtiyar
  
  haziran rüzgârında uğuldayan ses
  der ki : kalbini bırakmışsın bir tepeye
  yorgun sancısını taşımaktan o kalp
  yalan otları kaplamış bahçeni
  bu yüzden her ayrılık biraz intihar
  
  bu aşkı istifaya davet ediyorum
  biliyorum ölecek çiçeklerimin hepsi
  üşüyerek solacak tenimin kokusu
  her sözcüğüm bir diğerinden alacaklı kalacak
  razı değilim ama
  bırakamam kader rüzgârına işimi
  
  her aşk biterken biraz ihtiyar
  gözleri geceden yorgun
  uzanacak ağrısıyla o gölge boylu boyunca
  canımdan uzaklara sarkacak
  
  semender
  
  “yar yar
  canımın çekirdeğinde diken
  gözümün bebeğinde sitem var”
  bedri rahmi eyüboğlu
  
  kalbim bir yara mı göğsümün altında
  ilerliyor günden güne bir semender ateşe
  zaman soyunu sürüyor kışta
  tanrım çok yanıldım gönlümü al
  
  kendine bir düş evren çiziyor bahar
  ağaçları, göğü ve dağları boyuyor sonra
  kuşlar konuyor telefon direklerine
  habersiz yapılan konuşmalardan
  
  kilometrelerce ötelerde biri
  kavuşmak diyor aşkı bulmaya
  tenimin omurgası, kıblesi olmuşsun yüzümün
  
  köprüleri sis basmış, içim güz
  yapraklarını süpürürken ayrılık
  ölü toprağını üzerine serpiyorum akrebin
  anıları sarartıyor yelkovan
  
  derimin altındaki bir nehir mi kan
  günden güne ilerliyor bir ateş semendere
  yanıyor ormanın ağzında rüzgâr
  çok yanıldım tanrım gönlümü sar
  
  her şeyin güzel olma nedenleri
  
  her şeyin güzel olma nedenleri
  var bilirsin, göğün kuşları da bilirler
  yazın geçip giden bir yalnızın sesi olduğunu.
  
  akşam oldu mu çöker içimizde bir yere o kuşlar
  dalgaların çığlıkları adalardan gelir
  serinlik kaplar evrenini
  eski evlerin hayaletleri avlusunda dolaşır
  ağaçlara gölgeleri karışmış anıların
  
  izin verirse ömür kendimi birine adayarak
  düğümleneceğim bu uğurda iplerine.
  güzel yapabilir hayatlarımızı bu da
  kalın bir kitabı okur gibi sular
  yelkenimi dolduran rüzgârıyla çoğalacağım
  
  dudak bir büyüdür
  bıyıklarımla başlar her öpüşme
  önünde eğildiğim tanrı gibi görür gözleri
  yakalandığım fırtınayı
  
  şeytan çarmıhındaki cambaz ipine dolanmış
  kötürüm bir gemi durur onun omuzlarında
  ben omuzlarını da severim
  oradan başlarım büyümeye
  
  güzellik ondan gelir gözlerime.