5 no'lu cezaevi

• çayan demirel' in yönettiği 2009 yapımı belgesel film. 28.uluslararası istanbul film festivali kapsamında ek gösterimde izleme şerefine nail olduğum( belgesel o kadar acıtıcı ki olmaz olsun böyle şeref diyorum şimdi, keşke bu vahşet olmaysaydı, o netekim olmasaydı) bu belgesel, diyarbakır 5 no'lu cezaevi'ni bir başka deyişle 5 no'lu toplama kampını anlatan ibret alınası bir film. salondaki insanların, belgeselde cezaevinde yaşadıklarını anlatan mahkumlarla birlikte ağladığına şahit oldum. gerçekten de ağlamamak, tüylerin diken diken olmaması mümkün değil. esat oktay yıldıran ın mahkumlar üzerindeki iğrenç bakısı ve mahkumlara çektirdikleri, insanlık kırıntısı barındıran herkesi derinden yaralayacaktır. tahliye olan mahkuma halk deyişini yaşatan -sikilmedik bir kulak arkamız kaldı- ve bu deyişin bile ötesine geçerek mahkuma deyişte eksik kalan muameleyi reva gören adamların olduğunu zihinlerimize çakan belgesel. izlenmeli, en önemlisi izlettirilmeli.