ateizm

• kaç defalar yazıldı çizildi ama döne dolaşa aynı yere geliyoruz mütemadiyen. ateizmi anlamayan, kaynaklarını, insanı ateizme iten sebepleri göremeyen sözlük düşünürleri, ki aynı zamanda biraz düşümce üşengeçleri oluyorlar pek çok zaman, ateizmi sadece başka bir inanç sistemi gibi algılayıp portrelemekten çekinmiyorlar. bir kez daha kimi temel verileri hatırlatırsak faydası olur diyelim. pollyanna'ya selam.,
  
  ateizm başak bir din ya da inanç sistemi değildir. tek kelimeyle inançsızlık da değildir. ateizm, bir kaç salak dışında, üstünde uzuun uzun düşünmeden, din ve inanca dair tutumunu detaylı bir sorgulamadan - evren ve yaşam hakkında bildiklerimizin süzgecinde bir sorgulamadan - geçirmeden benimsenen bir duruş değildir. çook çok küçük bir şanslı azınlık dışında dünyada herkes bir dine doğar. evdeki hakim dinin yoğun ya da seyrek öğretisi altında yetişir insanlar. yani din ve inanç üstüne adam gibi düşünecek yaşa geldiginde hemen herkes belli bir inanç sistemi içerisinde yıllardır sosyalleşmekte olan yavaş yavaş yaşlığını yitiren bir ağaçtır artık. o yüzden hemen her ateist ateizmi benimseyebilmek için ciddi ciddi bir tersine öğrenme, sosyalleşme dinamiklerini tersine çevirme mecburiyetindedir. bu çabanın sonucu din değiştirmek değil çok daha kapsamlı bir şeydir. mesela sağda solda incil dağıtan bir misyonere kapılıp da hristiyan olmaya karar verirseniz temel zihin yapınızda kapsamlı bir değişiklik olmaz. dunya hakkında, yaşam hakkında, yaşamın kokeni hakkında, insanın kökeni hakkında hiç bir temel değişikliğe gitmeye gerek yok. sadece sadakatiniz sundugunuz semboller değişir. oysa pek çok insansın düşündüğünün aksine ateist ya da agnostik olmak charles darwin ya da richard dawkins biat etmek demek değildir. doğanın ve kendi varlığından metafizik kökenleri açıklamaları çıkartıp attığı anda insanın dünyayla ve yaşamla olan ilişkisi tamamen değişir.
  
  ancak ateizmi sanki başka bir dinmiş gibi karikatürize etmek ihtiyacını anlıyorum. bizim din otekilerin dinine karşı dialektiği çözümlemesi, en azından askıya alması çok daha kolay bir problem. iki inanç sistemi karşı karşıya geldiğinde sidik yarıştırmak için gereken tek araç inancın sağlamlığı, derinliği ve doktriner yapının sabitliğidir. iki din karşı karşıya geldiğinde her iki dinin mensupları da kendilerine bir "moral superiority" biçip ona göre davranabilirler. ateist olsa olsa entelektüel bir üstünlük iddia edebilir ki bu hic bir zaman yeteri kadar göz karartıcı bir motivasyon kaynağı olmamıştır. ateizmin basitce başka bir inanç sistemi olmadığı kabullenildiğinde ise benim dinim senin dinin dialektiğinin güvenli sularından gerçekten zihin jimnastiği gerektiren metafizik versus naturalism boyutuna geçiş yapılır. o mecrada dindar için başka bir din ile kavga ederken kullandığı ben buna inanıyorum kardeşim argumanı yetersiz kalmaya başlar çünkü sadece inancına sebep göstermek zorunda kalmaz aynı zamanda inandığı yaratıcının varlığına kanıt, yaratıcının gerekliliğne dair bir arguman da sunmak zorunda kalır. bu çok daha zor mücadeleye girmektense ateizimi dünya ile ilgili gerçeklere, doğa ve insanın dünü ve bu günü hakkında bildiklerimize yaslanmaktan mahrum bırakarak metafizik alemine çekmeye kalkar.