alevilerin eleştiriye karşı olan tahammülsüzlüğü

• sadece eleştiri değil kötü espri yapılması vesilesiyle de bizzat karşılaştığım tehammülsüzlük.
  
  "onların da psikolojisini anlamak lazım," diyorsunuz iyi güzel de; bazı cenah "sivas olayları provokasyondu," dediğinde sinirleniyoruz. durum ne olursa olsun şiddete başvurmayı haklı çıkarmıyor. adamlar gidip kürt konferansını (kürt halayı gibi bir şey) bastığında gelip "şehit verdiğimiz şu günlerde provokasyon," savunması sunanlara kızacaksak buna işaret etmek de hakkımız.
  
  kendi deneyimime gelince bu açtığım red kit teki alevi propagandasi ile ilgiliydi. aldığım mesajlardan, bakınız ile yapılan tehditlere kadar ağzım açık kaldı. hani tamam, ben yaşadıklarınız, travmalarınızı bilemem. ama gerçekten insanların bu kadar alınacağını düşünemediğim yegane entrymdir yukarıda yazdığım. sonuçta alegorik olan değil gerçek doğrudan mum söndürme eylemine atıfta bulunmuştum, ki amacım da her zaman olduğu gibi muhafazakar düşünce, sağ epistemolojik sapkın endüksiyon ile alay etmekti. sonuçta beni tanıyan tanır, az buçuk yazdıklarımı okuyan nerede ciddi nerede sürreal olduğumu anlayabilir. ama gördüm ki çıkıp, boktan bir espriye bile provokasyon diyebilecekler var.
  
  sonuçta düşüncem şuydu ki, nasıl islamcılarla, muhafazakarlarla, ırkçılarla, liberallerle, kemalistlerle alay ederken istediğim temadan yararlanabiliyorsam, alevi temalı da birşeyler karalayabilecek olabilmekti, ki yine alevilerle alay etmek gibi bir durum da söz konusu değildi, aksine tam tersiydi derdim.
  
  sonuçta birileri travma geçirdiyse nerede durulacağını bilmek güzeldir, ancak (kötü bile olsa) ironiye, mizaha tahammülsüzlüğün tehlikeli olduğunu düşünüyorum.