rastafaryanizm

• rastalar yıllar boyunca inanç ve ritüellerine yeni boyutlar eklemişlerdir: bazıları saçlarını dreadlock halinde uzatırlar ve neden saçlarını kesmeyi reddettiklerini açıklamak için incil’den pasajlar kullanırlar... (dread, dehşet anlamındadır. kutsal kitap'taki öfke ve bu öfkenin uyandırdığı korkuyu temsil eder.) bu rastaların çoğu kutsal ekmek niyetine yasadışı olan ganja (marihuana) bitkisini içerler; ganja ile incil’de sözü edilen “kutsal bitki” arasında bir bağlantı olduğunu düşünürler... jamaikalı rastafaryanların çoğu, geçimini sanatçı, balıkçı veya zanaatkâr olarak ya da ücra kırsal bölgelerde tarımla uğraşarak sağlayan, mütevazi hayatlar süren barışçı insanlardır... birçoğu vergi ödemeyi ve rekabetçi ticari dünya için çalışmayı reddeder... hem erkek hem kadın rastaların büyük bir kısmı evlenmeyi reddeder ve birlikte yaşamayı tercih eder... etiyopya bayrağının kırmızı, yeşil ve sarı renklerini ceket, tişört ya da yün berelerinde taşırlar... rastaların kullanacakları tek şiddet, sözlü şiddettir... amaçlarına ulaşmak için asla fiziksel kuvvete başvurmazlar... resmi bir rasta lideri, rahibi ya da kilisesi yoktur... “kiliseye gitmemize gerek yok çünkü her birimiz birer kiliseyiz” inancını taşırlar... rasta inancının gevşekliği aynı zamanda onun gücüdür... kendilerine ben ve ben demeleri, yalnız olmadıklarını göstermek, jah adını verdikleri tanrının içlerinde yaşadığını anlatmak içindir... bu tabiri ayrıca biz anlamında, “bir grup olarak dayanışma duygusunu” ifade etmek amacıyla kullanırlar... rastalar kişisel deneyime büyük önem verirler... incil her zaman için nihai başvuru kaynağı olsa da, her rasta kendi vicdanına göre kararlar verebilir...
  
  daha ayrıntılı bilgi edinmek ve reggae'nin köklerini incelemek isteyenler için kaynak:
  dick hebdige, kes yapıştır / kültür, kimlik ve karayip müziği