ne darbe ne şeriat

• içinde bulunduğumuz dönemde hatalı olduğunu düşündüğüm slogan. doğrusu koşulsuz olarak darbeye hayır olmalıdır.
  
  türkiyede bir "şeriat" tehlikesi yoktur. "şeriat tehlikesi" türkiyenin tarihinde de görülmemiştir. osmanlı devletinin bile şeriatla yönetildiği tartışmalıdır. ayrıca örneğin gayri müslim toplulukların hakları osmanlı toplumunda bugünkünden çok daha fazladır.
  laik olduğu söylenen türkiyede diyanet işleri başkanlığı adlı kurumun bütçesi tüm topluma hizmet vereceği düşünülen pek çok bakanlıktan bile fazladır ve bu kurumda sadece sünni islamın hanefi kolu temsil edilmektedir. ne sünni islamın şafii, maliki, hambeli mezheplerine mensup vatandaşlar, ne nüfusu 25 milyonu bulduğu söylenen aleviler, ne gayri müslim vatandaşların inançları bu kurumda temsil edilmez. sünni islamın hanefi mezhebi okullarda (yanına yöresine atatürkle ilgili okuma parçalarının iliştirildiği kitaplardan) din kültürü ve ahlak bilgisi dersi adı altında öğretilmektedir. islamın diğer mezheplerine ya da diğer dinlere mensup öğrenciler okullarda kendi dinlerini öğrenme hakları yoktur, ama isterlerse hanefiliği öğrenebilirler.
  diyanet işleri başkanlığı adlı kurum, osmanlı devlet yapısındaki evkaf ve şeriye vekaletinin devamıdır. sadece şeyhülislamın adı diyanet işleri başkanı olunca devlet laik olmaz. ama laik olduğu varsayilan bu ülkede cumhurbaşkaninin karisinin baş örtülü olmasi "tehlikesi" bir "şeriat tehlikesi" olarak sunulmaktadir.
  
  bugün "laiklik" söylemi türkiyede hakim sınıflar ittifakının bürokrasi kanadının devlet katında iktidarını kaybetmemesini sağlamanın aracı olarak kullanılmaktadır. bunu yapanlar halkı laikler-dinciler olarak ikiye ayrılmış gibi gösterirler. böylece işçi sınıfını, emekçileri, dinci gericiliğin yıllarca tehdidi altında yaşamış alevileri vs. kendi iktidarlarını meşrulaştırma mücadelelerinde yedeklerine almayı amaçlarlar.
  
  "şeriat" bugün laik cephecilik üzerinden iktidarını meşrulaştırmak isteyen asker-sivil bürokrasinin ve "mülkünü kaybetmemek için tacından vazgeçmiş"^* ve asker-sivil bürokrasinin arkasına dizilmiş burjuva kesimlerin yarattığı bir "öcü"dür. bugün demokrasiye ihtiyaç duyan tüm toplum kesimlerinin "farkinda olmasi gereken tehlike" şeriat değil darbedir. şeriatin aksine darbenin yakin tarihimizde pek çok örneği vardir. ayrica "2004te iki darbe atlattiğimizi" yazan derginin basilmasi ve kapanmasi, e-muhtira sonrasi medyanin ve sağli-sollu düzen partilerin bir anda "esas duruşa geçmesi", e-muhtira ile ilgili dava açan avukatin barodan atilmasi vs. bize demokrasiye yönelik tehdidin boyutlariyla ilgili de fikir vermelidir.
  
  bu durumda demokrasiyi savunmak için yapilmasi gereken darbeye karşi çikarken dahi birilerinin yarattiği "şeriat" öcüsünü beslemek olmamalidir. sanal olarak yaratilan şeriat umacisi üzerinden savunulan laik cepheci siyasete ortak olmamali, "darbelere hayir" denmelidir.