hesabın var mı? giriş yap

  • arabaların markası ve içinden çıkan tipler, lüks arabalar ve kekolar, barzolar, silahlar. helal olsun polis kardeşlerimize.

    edit:aşağıda 'gelmiş hemen polise bişey olmazcılar' diye entry giren bi parisli var. komik parisli.

    başlığa destek lütfen, başka bir maganda olayı, bir kadının canına malolan bu maganda şu an firari imiş (bkz: 18 ocak 2022 tarihli trafik cinayeti)

  • oldukça aşmış bir satranç karşılaşması gibi ilerleyen anime. kurgu ve hikaye akşı muhteşem. ilk başlarda "hoyt kira yürü be" denilebilse bile sonradan elemanın gittikçe sapıtmasıyla bakış açısında değişiklik olabiliyor. son zamanlarda izlediğim ve konusu her ne kadar böyle bir şeyin varlığı oldukça olasılık dışı da olsa en rahat anlaşılır anime. insan cidden sonunda kimin kazanacağını merak ediyor. bir iki teori geliştirilebilir gerçi izlerken ama yine de sonu oldukça sürprize açıkmış gibi durmakta şu anda.

  • durduk yere yaşamı sorgulattıran histir. zamanında yırtık slayer tişörtü giyerdim lan ben şimdi takıda sıra kapmaya çalışıyorum diye düşünürken zorla halaya kaldırmaya çalışan yenge sayesinde kendinize gelirsiniz.

  • paris'e 35 km uzaklikta ve paris'e gelen turistlerin ugramasi gereken bir kasaba. rer trenlerinin chatelet les halles istasyonunda inip buradan 95-07 numarali butry otobusune binerek gidebilirsiniz. vincent van gogh 20 mayis 1890'da doktoru ve arkadasi olan paul ferdinand gachet'e ve kardesi theo'ya yakin olmak icin buraya tasindi. bu kasabayi sevmesinin bir sebebi de kendi ulkesi hollanda'ya olan benzerligi. ama buraya yerlestikten iki ay sonra
    27 temmuz 1890'da kendisini vurmus ve 29 temmuz 1890'da olmus. buraya geldiginiz zaman maison de van gogh` : van gogh'un evihemen dikkat cekiyor. evin alt katinda iseauberge ravoux` restorani bulunuyor. son gunlerini gecirdigi odasini gordukten sonra van gogh'n hayatinin anlatildigi kisa bir film izledikten sonra ev turu tamamlaniyor. evden cikip sola dogru devam ederseniz dar merdivenlerden yukari cikarak van gogh'un unlu l'eglise d'auvers tablosundaki eglise notre dame'i gorebilirsiniz. kilisenin arkasindaki dar yoldan devam edip basak tarlalarini gectikten sonra vincent van gogh ve kardesi theo'nun yanyana yattigi mezarliga ulasabilirsiniz. bazi sevenleri tarafindan basaklar birakilmis olan mezarliga ziyaret sirasinda aycicegi goturmek kendisini mutlu edebilir. mezarlari mezarligin en arkada duvar kenarindadir. bu kasabadaki turu parc van gogh'da agaclar altinda pastane ve marketten alinan yiyeceklerinizi tuketerek bitirebilirsiniz.

  • kendisine kilo vermesini ve verdiği kilolar karşılığında ilkyardım çantası ile yangın söndürücüyü arabaya yeniden koymasını tavsiye ediyorum.

  • 98 yılının sıcak bir yaz günüydü. en yakın dostum can'la oturmuş kimin misketinin daha güçlü olduğunu tartışıyorduk. neden sonra büyüyünce astronot olmak istediğimi söyledim ona. güldü o neymiş yaa diyerek. astronotların ayda 100 lira kazandığını söyleyerek mat ettim onu. bu özgüvenle sordum; sen ne olmak istiyosun peki? düşünmeden cevap verdi; "yazar, gelmiş geçmiş en meşhur yazar olacağım ben". dalga geçtim adını yazmayı 1 sene önce öğrenen çocukla. gitmem lazım dedi saatini gösterip "git bakalım pipimin yazarı" diyerek vedalaştım onunla 9 yaşındaki bir çocuk olmanın verdiği salaklıkla. gitti ben de eve gittim. akşam annem ekmek almaya yolladığında aşağı caddede garip ışıklar olduğunu farkettim. merak ve çocukluğun verdiği heyecanla koşarak gittim oraya. arkadaşım dediğim ilk insanın cansız bedenini göreceğimi bilseydim gitmezdim belki de. babasının arabasını kaçıran 16-17 yaşlarındaki bir ergenin cahilliğinin, salaklığının kurbanı olmuştu can. koşarak eve dönüp uzun süre ağladım. okula gitmediğim bir kaç gün boyunca ona söylediğim son sözler için pişmanlık hissettim. o çok istediği misketimi ona vermediğim için kendimden nefret ettim. ama sonra kendime bir söz verdim onun son sözlerini düşünüp. büyüdüğümde onun hayallerini de gerçekleştirecektim çok meşhur bir yazar olarak.

    büyüdüğümde anladım yazar olmak o kadar kolay değildi. zahmet, zaman, emek ve para istiyordu. bütün bunları bulsanız bile yazar olma garantiniz yoktu. sonra üyelerine yazar ünvanı veren bir siteyle tanıştım arama motoru vasıtasıyla. kayıt oldum hemen. takma isim kısmına can yazdım zaten böyle bir yazar olduğunu söyledi site bana. can2, can1989 gibi takma isimlerin onun anısına saygısızlık olacağını düşündüm. tam umudumu kaybedip ad soyad kombinasyonunu takma ismim olarak seçecekken bulmuştum kod adımı. iyi çocuktu arkadaşım dediğim ilk insandı can, cansız bedenini son kez gördüğümde üzerinde owen forması vardı.

  • yıllar bana şunu öğretti ki regl dönemindeki kız ibnesin dese hayır önde gideniyim diyeceksin.