hesabın var mı? giriş yap

  • ben bunu bir keresinde psikoloğa demiştim de “neyin farklı anlatır mısın?” deyince hönk diye kalmıştım.

  • bir drama yazmanın en zor noktalarından biri sıra dışı ancak temelini de gerçeklikten ayırmayan bir hikaye bulmaktır. bunun için bir yığın yazar kafa patlatır ve bazen hiçbir şey yazamaz hale geldikleri bile olur. ancak kimi zaman da evde otururken hazır hikaye pat diye önünüze düşer. şimdi konuşacağımız dizide de durum tam olarak budur.

    ben daha öncesinde anna sorokin kimdir diye araştırmamıştım ama biraz bakınca hikayesinin dizi çıkarmak için muazzam olduğunu gördüm. insanları kandıran bir sosyopat var, dolandırıcılık hikayesi var, dev finans kuruluşları var, hatta dava süreci bile var. yani bu materyalleri post-it’lere yazıp rastgele arka arkaya dizseniz bile kötü bir hikaye çıkarma ihtimali çok düşük. şimdi hazırsanız spoiler’sız olarak dizi elindeki dehşet iyi materyali nasıl kullanmış bir bakalım.

    şimdi önce dizinin emmy adayı olduğunu söyleyeyim. ödüllük diziler ile eğlencelik diziler arasında da bir ayrım var ve inventing anna kendisini ödüllük dizi kategorisinden uzaklaştıran iki tane dev gibi teknik hataya sahip.

    bunlardan ilki dizinin ana karakterine bakış açısı. şimdi eğer ana karakterinizi bir mit, bir efsane ya da hayran olunası bir insan olarak göstermek istiyorsanız yapacağınız ilk şey onun bakış açısını kapatıp karakteri diğerlerine anlattırmaktır. böylece ana karakterinize ulaşılmaz bir statü sağlarsınız. bu dizinin de yaptığı bu. anna’nın ne kadar farklı, havalı olduğunu falan diğer karakterlere anlattırıyorlar. ha isterseniz bunu da yapabilirsiniz ama elinizde potansiyeli bu kadar yüksek bir hikaye varken tutup da izleyicilerin hayranlık durumuna oynamaya kalkarsanız netflix’te falan sürüsüne bereket bulunan emily in paris gibi zenginlik, skandal gibi konuları ele alan dizilere benzersiniz.

    dizinin ikinci hatası da gösterdiği sahteliği kırmayı başaramaması. bunu nasıl açıklarız? şimdi anna sorokin’in hikayesine baktığımızda sosyal medya’nın ne kadar yalan dolan olabileceğini, böyle işte pahalı restoranlarla, otellerle falan insanların gözlerinin boyanabileceğini, hatta işin bu hikayede olduğu gibi dolandırıcılığa varacak noktalara gelebileceğini görüyorsunuz. peki dizi bunları nasıl anlatıyor? anna’yı güzel mekanlara giriş yaparken arkada çaldıkları garip rap şarkıları ve hızlı kamera hareketleriyle. bu benim hayatımda gördüğüm en yanlış kullanımlardan biri olabilir. çünkü temelinde göz boyamanın olduğu gerçek bir hikayeyi anlatırken göz boyamaya çalışıyorsunuz. bunu bi ara gerçekten öyle yapmak istiyorlardır diye düşündüm ama hayır. bu sahteliği kırmayı baya denememişler bile. o nedenle dizinin temeline konulan çok kötü bir dinamit olmuş bu karar.

    peki dizinin hiç mi güzel bir şeyi yok derseniz öncelikle anna’yı canlandıran julia garner çok başarılı. zaten kendisini ozark’ın birinci sezonundan beri çok beğeniyorum, burada da iyice ikna oldum ki kendisi izleyicinin sinir uçlarıyla oynamak konusunda muazzam bir yeteneğe sahip. sadece gülüşüyle bakışıyla falan karakterin ne kadar sinir bozucu bir insan olduğunu anlatabiliyor. o nedenle umarım yolu açık olur.

    dizinin bir diğer güzel yanı da son üç bölümü diyebiliriz. burada dizi aslında olması gerektiği gibi hem anna’yı gösteriyor hem onun yaşadığı sanrının gerçeklerle yüzleştiği noktaları işliyor. bu nedenle o illüzyonun hem yaratıldığı hem de yıkıldığı anlara şahit olduğumuz için dizinin kalitesi kat kat yukarı çıkıyor.

    sonuç olarak dizi izlenir mi? eh fena değil. özellikle julia garner baya iyi oynamış. ancak onun dışında bir kere bölümlerin süresi çok uzun ve hikayeye katkı sağlamayan çok şey izlemek durumunda kalıyoruz. baya makas elinizde olsa her bölümden rahat bi yirmi dakikayı uçurursunuz.

    ödül ihtimalini de değerlendirmek gerekirse eğer bütün dizi son üç bölüm gibi olsaydı şansı baya yüksek olurdu. ancak bu sene aynı kategoriden aday olan ve yine bir dolandırıcılık hikayesini konu alan the dropout’un çok altında kaldığını söylebiliriz.

  • kardeşimin yaşadığı bir olaydan örnek vereyim. internetten ayakkabı bakıyoruz, bir camper modeli beğendi, sonra gidip mağazada bakıp denemiş. 'pek beğenmediğini' söylediğinde tezgahtar hayretle bakarak 'daha önce camper kullandınız mı?' diye sormuş, kardeşim kullanmadığını söyleyince tepeden bakan bir tavırla 'belli' diye yanıtlamış.
    ne demek belli lan? mecbur muyuz yani camper'ı beğenmeye anlamadım ki ya da camper giymediysek ayakkabı konusunda fikrimiz geçersiz mi oluyor..
    hayır bir de camper yani, lüks mağaza sayılmaz, pahalıca ayakkabılar satan bir dükkan..velev ki armani olsun, gucci olsun..velev ki tezgahtarı değil, dükkan sahibi olsun, marka üzerinden birini aşağılamak görmemişliktir, kekoluktur, kimse kusura bakmasın..

  • ben okumadım ama geçen bi arkadaş anlattı, adam kendimi ifşa ediyorum diye başlık açıp fotoğrafını koymuş, alttaki entry'ler;

    enrty: kafan olmasa yakışıklı adamsın.

    entry: hacı bu tiple allaha dava açsan kesin kazanırsın.

    entry: isyan etme kardeşim, allah seni tipinle sınıyor.

  • üstümdeki komşunun çocukları(ortaokul çağındalar) büyüdükçe azalacağı yerde artan gürültüleri yüzünden 5 yıldır oturduğum ve çok sevdiğim evimden taşınmak zorunda kaldım. 5 sene ne misafirleri ne kavgaları ne sandalye çekmeleri ne evde ip atlamaları top oynamaları bitmedi. defalarca uyarılarımız sonucunda ses daha da arttı. sadece belirli zamanlarda değil günün her saati ses vardı evde. o evimi çok özlüyorum ki dişimden tırnağımdan artırıp krediyle almış ve içine tadilat yaptırmıştık.borçlar bitinceye kadar zor dayandık. beni asıl kahreden biz taşındıktan 4 ay sonra onlar da taşınmış. bize yaşattıklarının aynısını yaşamaları ümidiyle.
    edit: beni teselli eden çok mesaj gelmiş çok teşekkürler. ne yapalım derdimiz bu olsun. (evet o evimizi sattık şimdiki oturduğumuz evi aldık bir de onlar da ev sahibiydi en çok bunlar sorulmuş)

  • ilk kez gidenlerin kültür şoku yaşamalarının doğal olduğu şehir. muhtemelen ilk kez kültür görüyorlar çünkü.

    ayrıca her yer leş gibi, hepimiz pislikten kokuyoruz.

  • son 10 yılda falan gördüğüm en kaliteli füze.

    influencerlar, sjw'ler, trolller hizaya geçin derhal, zeynep ablanız mekanın sahibidir artık.

  • ya her şey iyi hoş da internet sitesi devlet malzeme ofisi gibi, bayındırlık bakanlığı gibi. nasıl desem doğu bloku gibi.

  • şu sosyal medya ve gerçek hayatta pek çok adres isteyen gördüm, hiçbiri fiile dönüşmedi. ilk gördüğüm fiile dönüşen kavga 3 kız arasında oldu. hem de ağıza burna diz atmalı. çok korkutucu canlılar gerçekten.