ağaçlar

• okurken ürperdiğinizi hissettiren zarifoğlu şiiri.
  
  ellerimin önündeki dallar da
  sarıldı yaprağa
  göremiyorum karşı yamacı
  erken mi yoldayım
  ben mi geciktim
  yoksa ben mi geciktim
  
  önümüzde bir çınar yükseliyor
  her gece atlılar geliyor ona
  destan söyleşip gidiyorlar
  esmerlikleri
  tutuşup kuruyan dudakları kalıyor sabaha
  
  dostum üşüyorum dedin
  üşüme
  korkuyorum -korkma
  kaçıyorum -kaçma
  ürperiyorum düşünceden -ürper
  
  sabah trafik
  çınara kim bakar
  kim geçer dallarından
  bahar mı geliyor
  komşunun balkonunda
  çamaşırlar renk rengarenk
  
  kızlar göğüslerini
  baharın ağacına
  ilk açan çiçeğine
  dayadılar
  
  arılarla erkekler boğuşuyor
  arılarla uçan bütün çiçeklerle
  ayaklarında taşınan tozlarla
  akıyorlar alıp götürülürken
  yaprak evlerin içindeki dişiliklere
  
  dostum geç kaldın
  güneş ne gün doğacaksa
  söylediler duymadın geç kaldın
  otur ağla sonra soframda doy
  ekmek tut zeytin tat
  açlığını eğlerken sen
  bak nasıl ayçağın erleri
  savaşarak ve devirleri aşarak geldiler
  karanlığı karaladılar yolları tuttular
  at tepmedeler
  
  bak nasıl savaşı bindiler. gece çınara gelip söyleşip
  kelime ettiler söz bilediler
  zorun yamanı kolayladılar
  
  sahip olun taşa demire
  aleve
  küle bile
• ak parti hükumeti ile çeşitli politika alanlarında muhalefet edemeyenlerin karşısında yeni muhalif siyasi aktör. entler diye parti kursalar mevcut durumda chp'den daha aktif muhalefet yapılır "yeşil" mücadelesinde.
  
  fuat keyman'dan dinleyelim:
  
  ***
  gezi parkı’ndan odtü arazisine; ağaçlar, başbakan erdoğan’ın başını ağrıtmaya devam ediyor.
  başbakan’ın konuşmalarının odak noktalarının başında artık ağaçlar var.
  ağaçlar, başbakan’a meydan okuyorlar, eleştiriyorlar, direniyorlar; hatta muhalefet ediyorlar, hem de çok etkili olarak.
  ilginç bir durumla karşı karşıyayız...
  asker, başbakan’a ve ak parti’ye muhalefet etti, başarılı olamadı.
  yargı, başbakan ve ak parti’ye muhalefet etti, başarılı olamadı.
  bürokrasi muhalefet etti, başarılı olamadı.
  chp de, ana muhalefet partisi olarak, şimdiye kadar başarılı olamadı.
  2002-2011 döneminde; tüm muhalefete karşın, başbakan ve ak parti, girdiği tüm seçimleri kazandı, güçlendi, güçlü hükümet olarak türkiye’yi yönetti.
  ak parti, “egemen-hegemonik parti” konumuna geldi. başbakan erdoğan, 1950’den bugüne parlamenter demokrasi tarihimizin en güçlü lideri oldu.
  asker, yargı, bürokrasi, chp; hiçbiri, yaptıkları muhalefette başarılı olamadılar.
  darbe teşebbüsleri oldu, parti kapatma davaları açıldı; ama hiçbiri başbakan ve ak parti’nin başını ağrıtmadı, etkili olamadı.
  ta ki, 31 mayıs 2013 gününe kadar. gezi parkı’nda ağaçlar kesilene kadar.
  o günden bugüne, türkiye değişti ve ağaçlarla tanıştı.
  dün gezi’de, bugün odtü’de; ağaçlar, türkiye’nin ve siyasetin gündemine girdiler, ana gündem maddelerinden biri oldular, hükümeti ve muhalefet partilerini etkilemeye, hem de ciddi boyutta etkilemeye başladılar.
  yurtiçi, yurtdışı görsel ve yazılı medyada, gazetelerin ilk sayfalarında, köşe yazılarında, haber bültenlerinde, ağaçlar yer almaya başladılar, ilgi odağı oldular.
  ağaçları okumaya, dinlemeye başladık. ağaçlar, türkiye’nin dönüşüm sürecindeki yerlerini aldılar.
  ağaçlar, siyasi bir aktör gibi, başbakan ve ak parti’ye muhalefet yapıyorlar, direniyorlar, rahatsız ediyorlar.
  başbakan, ak parti hükümeti bakanları, istanbul ve ankara belediye başkanları, ağaçlardan konuşuyorlar, her kesilen ağaç için dikecekleri ağaç sayısını her geçen gün artırıyorlar.
  ak parti ile ağaçlar arasında, sanki ağaç dikme pazarlığı yapılıyor.
  chp de ağaçları keşfetmiş durumda; onları yanına çekmek istiyor. ağaçlardan konuşuyor, ağaçları koruma çabasına giriyor. chp milletvekilleri vinçlerin önünde duruyorlar, ağaçların yanında görüntülenmek istiyorlar.
  başbakan ve ak parti, ağaçlardan çektiğini, son 11 yılda hiçbir muhalefet aktöründen çekmedi.
  türkiye gibi, doğayı sürekli kirleten, çevre dostu olmayan bir ülkede, ağaçlar, tüm dikkatleri üzerlerine çekiyorlar.
  artık ağaçların zamanı. ağaçlar, etkili muhalefet aktörü konumuna geliyorlar.
  çünkü; ağaçlar, olması gerekeni, başta başbakan ve ak partiye ve chp ile diğer siyasi partilere ve de bizlere, tüm türkiye’ye, hem de inandırıcı bir biçimde anlatıyorlar.
  güç yoğunlaşmasına ve aşırı kalkınmacılığa karşı; dostluğu, adaleti, vicdanı, paylaşmayı, müzakereyi, katılımı seslendiriyorlar. ağaçlar, “demokrasi nokta” diyorlar.
  gezi’nin ve odtü’nün ağaçları, tolkien’in, yüzüklerin efendisi’nin entleri yani ağaçların çobanları gibiler: erdemli ve bilge, aynı zamanda da güçlü.
  ağaçlar erdemli, bilge ve güçlü muhalefetin nasıl yapılacağını türkiye’ye gösteriyorlar.
  gezi parkı’nın gücü, aslında ağaçlardan geldi. gezi’ye gidenler, gezi’nin entlerini dinlediler. o nedenle de türkiye tarihinde, görülmemiş bir muhalefet gezi’den, gezi’nin ağaçlarından çıktı.
  entler, şimdi de odtü’deler.
  ağaçlardan öğreneceğimiz çok şey var.
  ***
• (bkz: die baume)^*
• "ağaçlar kutsal alanlardır. onlarla nasıl konuşulacağını bilen kimse, onları nasıl dinleyeceğini bilen kimse, gerçeği öğrenebilir. onlar öğrenmeyi ve emirleri telkin etmezler, sabırlı özellikleri ile hayatın kadim kanununu öğüt verirler." -hermann hesse
• pıynarlarda çok pelit olursa, ayva bol verim verirse, ağaçlar tepeden sararırsa kış çok olur. yapraklar ortadan sararırsa orta halli geçer. aşağıdan sararırsa kış ılıman olacaktır. selvi, ceviz, elmalar ama en iyi selvi^* ve ceviz gösterir. 2017 güzünde çukur çeylen'de ortadan sararmışlar... anlamlıdır. rumi ağustos on beşinde yerden bir taş kaldır, altına bak, ıslaksa kış ağır yani sert geçer.
  
  "konuşmaktan yoksun ağaçlara ve taşlara varıncaya dek her şey insan ruhundan az buçuk bir şeyler taşır. insanlar arasında, nasıl ortak düzenden ayrılıp falcı, büyücü, kabile şefi, hastabakıcı varsa, aynı biçimde hayvanlar arasında da hekim-kuşlar, hekim-kurtlar vb'leri vardır. bu adlar, eşitlik önyargısına karşı çıkan, alışılmışın dışında davranış gösteren hayvanlara verilen onursal sıfatlardır." carl gustav jung - insan ruhuna yöneliş
  
  "caddy ağaçlar gibi kokuyordu." william faulkner - ses ve öfke
  
  (bkz: işaretler/@ibisile)
  (bkz: ağaç/@ibisile)
• "ağaçlar en etkileyici vaizler olmuştur benim için. tek başına duran ağaçlara daha da hayranım. yalnız insanlar gibidir onlar. şu-bu zaaftan ötürü sıvışıp giden münzeviler gibi değil, yalnızlaşmış büyük insanlar gibi, beethoven ve nietzsche gibidirler."
  
  -hermann hesse (ağaçlar)-
• nobel ödüllü alman yazar hermann hesse' nin ağaçlardan yola çıkarak varoluşu yorumladığı pek güzel kitabı.insan ve ağaç arasında kurduğu anlam bağıyla varolma acısını hafifletiyor.
• hermann hesse kitabıdır. eserin kapağındaki o yemyeşil büyüye kapıldığımı söyleyebilirim. içerisindeki her şiir de ayrı ayrı dokunaklı ve birbiriyle entegre.
  
  “üzgün olduğumuzda ve hayata katlanamadığımızda bir ağaç şöyle konuşabilir bizimle: sus! bak bana! yaşamak kolay değil, yaşamak zor değil. bunlar çocuksu düşünceler. bırak konuşsun içindeki tanrı, o zaman susacaklar. yolun seni anandan ve yurdundan uzaklaştırdığı için endişelisin. ama attığın her adım, her yeni gün seni anana yaklaştırır. orası ya da şurası değildir yurdun. yurt ya içindedir ya da hiçbir yerde.
  yollara düşme özlemiyle kederlenir yüreğim, akşamları rüzgârda uğuldayan ağaçları duyduğumda. sessizce, uzun uzun dinlerseniz, bu özlemin esası da anlamı da çıkar ortaya. sanıldığı gibi acıdan kaçıp gitme arzusu değildir bu. yurda, ananın belleğine, hayatın yeni kıssalarına duyulan özlemdir. eve götürür insanı. her yol eve götürür, her adım doğumdur, her adım ölümdür, her mezar anadır.
  böyle uğuldar ağaç, çocuksu düşüncelerimizden ürktüğümüz akşam vakitlerinde. [...] ağaçları dinlemeyi öğrenen, ağaç olmayı arzulamaz artık. kendisi dışında başka bir şey olmayı arzulamaz. yurt budur. mutluluk budur.”
• "ağaçlar hep en etkileyici vaizler olmuştur benim için."
• hermann hessenin okurken beni çarpan, ormanlarda dolaştıran, zarif, yemyeşil kitabı...