zindan

• zindan karanlıktır, mezar gibidir; hükümlünün değil, kurbanların mekanıdır. ibraniler, öldürmek istediklerini susuz sarnıçlara atarlarmış. eski yunan'da, kartaca'da, roma'da ayaklanan köleler kör maden veya taş ocaklarına kapatılır, çıkış kapıları duvarlarla örülürmüş. bizans'ta ve osmanlı'da da cezaevi yoktur; zindan vardır. bizde ilk hapishanenin istanbul'da 1832'de bugünkü adliye sarayının bulunduğu yerde yapıldığı söylenir.
  
  yahya kemal'de mezarla zindan eşdeğerli :
  
  ''eğer mezarda, şafak sökmeyen o zindanda,
  ceset çürür ve tahayyül kalırsa insanda.. ''
  
  tevfik fikret belki daha şairane :
  
  ''muhabbetinle bu zindan-i gamda mazbutum.. ''
  
  insan, zindana ölmesi için kapatılır(dı), hukukun uygulanması için değil..
• dünyanın lezzet ve elemi iki türlüdür: cismanî ve ruhanî olanlar... cismin lezzet aldığı herşey ruha elem verir. cismin elem duyduğu herşeyden de ruh lezzet alır. cisimle ruhun birbirine ne kadar aykırı oldukları bundan bellidir.
  
  ruh, gitgide cismin makamına tenezzül ederse, cisme giriftar olur ve cismanîleşir. böylece cismin lezzetleriyle lezzet ve elemleriyle elem duymaya başlar ki, işte avamın ruh mertebesi bu haldedir. kuran'ın esfeli safiline(en aşağı boyuta) atıldığını bildirdiği insan, en aşağı mertebesiyle bu makamdadır. ruh, bu giriftarlıktan kurtulup aslî vatanına dönmedikçe insan hep bu halde kalır. ruhun, kendi elemini lezzet, lezzetini de elem sanması, hep bu hastalık yüzündendir.
  
  aklın gayesi, bu hastalığın giderilmesi fikrine ulaşmaktan başka bir şey değildir. tâ ki, cisimle ruh arasındaki denge yerine gelsin ve ruh gerçek lezzetini bulsun.
  
  allahın, insanları ve cinleri sadece kendisine ibadet için yarattığı, mutlak bir nastır. ibadet ise tezellül ve inkisardan(egonun ezilmesinden) ibarettir. öyle ise insanın halk edilişinden murat, nefsinin horluğudur. hususiyle müslümanlar için dünya, ancak kurtuluş çarelerini düşündürmeğe yarayacak bir zindandır; zindanda zevk ve eğlence istemek ise akıl kârı değildir. insan olana bu dünyada mihnet ve meşakkatten başka çare yoktur.
  allah, bizim gibi tâkatsızlara bu mâna üzerine yolculuk ve doğruluk nasip etsin...
  
  (reşahat'ta, ubeydullah ahrar hazretleri "insanlar ibadet etmek için yaratıldı. ibadetin özü de, kalbin her zaman allahu teâlâdan âgâh(uyanık) olmasıdır buyurmuştur)
  
  (mektubat-ı rabbani, 64. mektup)
  
  cezbe= ruhun bedenden kendini sıyırması ve allah'ın huzuruna çıkmasıdır. ruh aslen temizdir. kirleri arızidir(yüzeyseldir). o yüzden cezbe nispeten kolaydır. cezbe için bir arifin sohbeti yeterlidir. o sohbet ruha asli vatanını hatırlatır ve ruh füze gibi yükselmeye başlar. yükseliş mekani değil boyutsaldır.
  
  kalbin tasfiyesi= kişi günlük dertlerle sürekli meşgul olmak zorunda kaldıkça, cezbeyle bedenden sıyrılmış olan ruh, tekrar bedene râm olmaya başlar. kişinin ruhunu tekrar bedene düşürmeyecek olgunluğa erişmesi ve bilinçlenmesi, tasavvuf ıstılahında kalbin tasfiyesi olarak bilinir. sıkı bir çalışma gerektirir.
  
  nefsin tezkiyesi= fizik bedenimiz esasen hayvan seviyesinde bir organizmadır ve titreşim frekansına göre tabiatta mevcut bulunan herhangi bir hayvan düzeyinde ve ahlakında olabilir. titreşimini yükselterek onu aslan, kaplan, sırtlan, yılan vs. vahşi ve yırtıcı hayvan seviyelerinden kurtarıp en latif hayvanlar seviyesine(ceylan, bülbül) yükseltmek de nefsin tezkiyesidir. oldukça zorlu bir işlemdir.
• zindan 9 yaşında sarı bir oğlan.
  
  doğduğu zaman babası zindanda olduğu için bu ismi vermiş ona yarım akıllı anası. zindan sonradan babasını hiç görmemiş hiç tanımamış. mardin in kızıltepesinde geçenlerde o makus olaylar sırasında ne yaptığını bilmezler tarafından ateşe verilen akbank şubesinin karşısında ayakkabı boyuyor zindan veya 5 yeni kuruş komisyon karşılığında tekel bayiinden sigara satın alıyor size. her derde deva bir çocuk..
  
  mavi gözlerinin içi gülüyor her şeye rağmen.. "akşam eve 10 milyon götürsem iyi" diyor.. "kaça kadar çalışıyorsun?" diyorum.. aptallığımı yüzüme vura vura suratıma bakıyor ve "10 milyon kazanana" kadar abi diyor.. sonra uğur'u anlatıyor zindan.. 24 kasım 2004 günü soğuk namuluların altında can veren japon kale arkadaşı uğur kaymaz'ı.. "içtiğimiz ayrı gitmezdi" diyor uğur abiyle.. "ama o gitti" diyor kızıltepe'nin çamur gibi yağan yağmurunun altında tepemizde kıpmırmızı dolaşan bulutlara gözlerini dikerek..
  
  ceketimin yakalarını kaldırıp hoşçakal diyorum çocuğa..arkamı dönüyorum gidecekken tam "başım gözüm üstüne" diyor.. olmuyor...ne arkama bakabiliyorum ne de önüme..
  
  yakıyor bazen beni buralar, dumura uğratıyor bu zindanlar bu çocuklar bu zindan gibi hayatlar...
• bir servet kocakaya türküsüdür.
  
  zindan olmuş dünya bana
  duvarını kendim ördüm
  meydan kalmış ona buna
  ben sonumu kendim ördüm
  
  bir kalemle bir kağıda
  üç şey yazdım
  sonra öldüm
  biri anam biri babam
  en sonunda seni gördüm
  görmez olaydım
  seni gördüm..
  
  sensiz dünya dünya değil
  etrafına teller ördüm
  sevdam kalmış kurda kuşa
  seni seven eller gördüm..
• zindan
  
  canliyi cansizdan
  ayiran
  irade
  canliyi canlidan da
  ayirir bazen
  bir tuyun
  ruzgarda dans edisinin
  ozgurlugu
  kismet olmaz
  bazen
  zindanin kapisini acan
  isigi uzaklastiran
  tanri degildir
  oyunun parcasi isen eger
  ozgurluk
  kazanmak degildir
  ozgurluk nefestir
  demir parmakliklarin
  ardina
  gulumseyebilmektir."
• türk firmasından parasını alamayan orta kıvam türkçeli iranlının, borçluyu attırmak istediği yermiş. bugün gördüm.
  
  -paranı alırsın, zararını alırsın.
  -zindana attıramaz mıyız?
  -yok! dolandırıcılık kastını ispatlamak gerekli, borcundan dolayı hapis yok.
  -bizim orda zindana da atarlar, her şeyi yaparlar. (onu biliyoruz)
  -psikolojik baskı olsun diye savcılığa şikayet edebiliriz. (müşteri memnuniyeti)
  -zindana atmazlar mı?
  -atmazlar. zindana atmak için dolandırması lazım. (bi yerden sonra hep beraber zindan ibaresini benimsedik)
  -zindan olsaydı iyiydi.
  -zindanı unut!
  ..
  
  bi saat sonrasında "zindan mı kaldı mına koyim!" diye uzaktan uzağa kızdım iranlıya..
• charles bukowski söylese milyon defa facebook paylaşımlarına başrol olacak bir cümleyi içeren servet kocakaya türküsüdür.
  
  "zindan olmuş dünya bana, duvarını kendim ördüm."
• puslu bir servet kocakaya şarkısı. böyle ince ince yağıyor insanın içine. duvardan duvara vurup hırpalamıyor öyle. gel gelelim ağır ağır derinlere sürüklüyor insanı. karanlık diplere itip boğuyor gibi...
  
  ''sevdam kalmış kurda kuşa. seni seven eller gördüm''
• "medrese-i yusufiye"
• şuradan ya da buradan dinlenebilecek germa adlı bir grubun şarkısıymış. ben de birkaç hafta önce keşfettim, gayet güzel.
  
  müthiş çabalarım ve kulaklarımın yardımıyla:
  
  bir sıkıntıdır bu içimi burkan
  gece gündüz hep peşimde kalbimi ağlatan
  bir an olsa bile her şey geri gelse
  sanırsın tüm hayaller gerçek olur yine
  
  boş umutlar besleme bu oyunda
  hayat dediğin karanlık o kör kuyuda
  bak masumiyet yerini nefrete bıraktı
  sonunda kalbimde birikenler gözlerimden aktı (x776)
  
  zaman kendini kaybetti bak yine
  neden herkes bir köle bu zindan içinde
  tek bir kıvılcım bile kopsa içimde
  sanırsın tüm hayaller gerçek olur yine
  
  diye sözlerinin olduğunu tahmin etmekteyim. ben baya beğendim.