yi yi

• edward yang "yi yi" adlı filminde bir aileden yola çıkarak tayvan'da yaşamın yarattığı gerilimi işliyor. orta yaşlı işadamı nj kişisel ve mesleki bir krizdedir. bu arada büyükanne felç geçirir, eşi dini bir guruba katılır,duygusal kızı genç kızlığa adım atmakta ve dahi oğlu uyumsuzluk çekmektedir. paralel öyküler, insanların yaptıkları seçimlerin yaşamlarını nasıl etkilediklerini duygusal ve entelektüel bir boyutta anlatıyor.
  kaynak:
  http://www.radikal.com.tr/…0/09/24/sinema/ira.shtml
  
  izlenimler:
  1) yönetmen izleyiciyi sürekli büyük şehrin içinde tutuyor. tokyo vr taipei sokaklarını arşınlatıyor. kalabalığın arasında dolaştırıyor. iki kişilik bir çok görüntüde bile arkada hiç durmadan akan şehrin akışını hissettiriyor. bu nedenle film yalnızca bir ailenin dramını değil süratle akıp giden endüstri kentinin yaşamı içine sıkışmış yaşamları anlatıyor.
  2) karakterler taiwan'da yaşamakla beraber olan biten herhangi bir dünya kentinde olan veya olabilecek şeyler. bu filmin konusunu evrenselleştiriyor. ülkeye özgü birkaç uzakdoğu inanç ve geleneği ise bize nedense hiç yabancı gelmiyor.
  3) bütün geniş açılı çekimlere rağmen yine de bu bireyi konu alan bir film. tek tek her karakteri anlıyor. onlara ısınıp yakınlaşıyor. ve anılarını ve deneyimlerini , hüzün ve korkularını paylaşıyorsunuz. yönetmen aslında izleyiciye kendi kendisini anlatıyor. bir karakterin ağzından dile getirdiği gibi aslında bize aynı yaşamı bir daha bir daha yaşama şansınını vermeye çalışır gibi adeta.
  4) yönetmen küçük sürprizlerle izleyiciyi sevindiriyor. sanki senaryo gerçek trajediler anlatır biçimde yazılmış da yüreği bunları anlatıp üzmeye dayanamamış gibi
• yansımalarla dolu bir film, bence sinema tarihinin en etkili imaj çalışmalarından biridir. nasıl ki kesilmiş at başını gördüğümüz anda aklımıza the godfather geliyor, (böyle her gün kesik at başı görüyormuş gibi bahsettiğime bakmayın.) bu filmi izleyen biri de o andan sonra plaza camlarından yansıyan trafiği her gördüğünde istemsiz olarak edward yang'ın yi yi'sini hatırlayacaktır.
• bbn:
  -yi yavrum yeni yaptım
  cdf:
  yok doydum be çok....
  bbn:
  -yi yi senin için yaptım
  cdf:
  -yok sonra...
  2 dkika sonra...
  bbn:
  -yir misin yavrum?
  cdf:
  -yirmibirim ben yirmibir... yemiicem yaw... alla alla....
  
  (bkz: babanne ile diyaloglar)
• cocuk var. cok sirin. cekik gozlu cocuk istiyom ben de.^*
• cok begendigim tayvan, japonya yapimi film. filmin konusu bildigimiz hayat. tayvan´da orta sinif bir ailenin bireyleri anlatiliyor, ama aslinda cogumuzun hayati anlatiliyor. film, duragan, uzun fakat harika.
  
  why are we afraid of the first time? every day in life is a first time. every morning is new. we never live the same day twice. we're never afraid of getting up every morning. why?
  
  +daddy, you can't see what i see and i can't see what you see. so how can i know what you see?
  -good question. i never thought of that. that's why we need a camera. do you want one to play with?
  +daddy, can we only know half of the truth?
  -what? i don't get it
  + i can only see what's in front, not what's behind. so i can only know half of the truth, right?
  
  while you were away, i had a chance to relive a part of my youth. my first thought was that i could make things turn out differently, but they turned out the same or not much different. i suddenly realized that, even if i was given a second chance, i would not need it. ı really would not.
  
  why is the world so different from what we thought it was? now that you're awake and see it again... has it changed at all? now ı've closed my eyes... the world ı see... is so beautiful.
• son yıllarda sinemada izlediğim en ağır -müsbet anlamda kullanıyorum- film, iki sene önceki istanbul film festivaline denk geliyordu sanırım. bu filmde herşey hayatta olduğu gibi, fazladan melodram fazladan olay fazladan karakter hiçbirşey yok, ama hiçbir şey de eksik değil.
  yine bir dolu karakter olay ve hissiyat ^* var tabi.
• tayvanlı ailenin her bir ferdinin kendine münasır dertlerini anlatan güzide film. n.j.' nin aşk hikayesi seyirciyi de yakıyor. 8/10
• edward yang abinin yine hayata bilgece baktığı, yine hayatı kabullenerek bitirdiği bir filmi daha.
  ayrıca abinin en göz önünde, en çok uluslararası başarı elde etmiş filmi.
  her şeye rağmen festivalde yang'a yatırım yapmış insanlar için güzel bir finaldi.
• - yi yi?
  - yirim yirim.
• seyfi teoman'ın en sevdiği filmdir.