yaban

• “onlar gibi olmak, onlar gibi giyinmek, onlar gibi yiyip içmek, onlar gibi oturup kalkmak, onların diliyle konuşmak...
  haydi bunların hepsini yapayım. fakat, onlar gibi nasıl düşünebilirim? nasıl onlar gibi hissedebilirim?
  odamı dolduran bütün bu kitapları yakmak...
  bu resimleri, bu levhaları ayaklarımın altına alıp ezmek.
  neye yarar? hepsi benim içime girdiler. bende, silinmez, kaçınılmaz, yıkanıp temizlenmez izlerini bıraktılar. benim
  iç duvarlarım, bütün bu yabancı nakışlar, çizgiler, işaretler,
  renkler ve hiyerogliflerle doludur. dış cephem değişmiş neye yarar?”
  ^*