uslu durmak
-
bazen değecek kimse kalmadığı için vazgeçilen uysallık hali.
"artık uslu durmama değecek kimse kalmadı!"* -
-
(bkz: çiçek olmak)
-
(bkz: yavsadın sen)
-
yaramazlık içeren aktivitelerden uzak duran çocuk hareketidir.
-
bunu çocukluğunda yapanlar (bkz: taqster) sonra çook pişman olurlar diye duyduk ama...
-
kimseye zarar vermeden,olaysızlık ve sakinlik çağrıştıran hal bütünü.anne babaların misafirliğe gidildiğinde çocuklarına yolda tembih ettikleri ve bir çocuğun belkide aldığı ve az çok anladığı durum olarak da hatırda yer edebilir.
-
aklı başında, hanım hanımcık ya da beyefendi olmak; ama tabi herkese göre değişir bu durum. ben kendimce uslu duruyorumdur, dışarıdan öyle görünmüyordur belki. laf aramızda içeriden de öyle görünmüyor.
-
elini ayağını hareketsiz tutma ve yaramazlık yapmama haline tek durmak denebilecek olan fiil.
ayrıca (bkz: tek dur), tekcel, tekin, kurcayık. -
akıl ve idrak kelimesinin türkçe karşılığı olan "us" sözcüğünden "uslu" kelimesini türetmişiz. bunun için "uslu dur" dediğimizde hem yaramaz olmamayı hem de "akıllı olmayı" ima etmiş oluyoruz
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap