tabula rasa

• burada hemen belirtmek lazimdir ki locke bu boş levha konusunda aristo'dan esinlenmiştir... empirist görüşürün en iyi açiklanacaği örnektir, ki biz de boş durmayalim, açiklayalim... şiimdi, insan bilincini boş bir levha, ve hatta boş bir masa olarak düşünelim, insan doğduğu zaman bu masa tertemizdir, üzerinde hiçbirşey yoktur, bomboştur, herhangi bir içeriği yoktur {kisa kes devam et} ve zamanla, insan yeni deneyimler yaşadikça bu deneyimler bu boş masa üzerine izler birakir. mesela ilk defa raki gören bir insan raki hakkinda bir fikre sahip olur. fakat bu deneyim az ise, mesela adam sadece sek raki görmüş ise, o zaman bütün rakilar şeffaftir gibisinden bi genellemeye gidebilir. fakar içinde su olan rakiyi da gördüğü zaman bu genelleme yikilir, çünkü, işte bakiniz bir raki, fakat şeffaf değil, beyaz! adam daha çok raki gördükçe o adamin bilincinde raki fikri daha çok oluşur. zamanla peynir, kavun, kalamar hakkinda da tecrübeler yaşadikça, o adamin doğuşta boş olan bilinci şenlenir... işte boş masa böyle bişeydir, şerefe!
• devamı ise:
  "insan bütün bilgilerini deneyimleriyle elde eder. çünkü insan doğuştan hiçbir bilgi ve doğru taşımaz. doğuştan bir köre bir küple bi küreyi elletseniz. daha sonra da birden gözleri açılsa. dokunmadan hangisinin küre hangisinin küp olduğunu anlayamaz."
  sonrada yapılan bir deney bunu kanıtlamıştır.
• "tabula rasa, hiçbir şeyin kayıtlı olmadığını düşündüğümüz fizikî beynimizin, doğumdan sonraki yaşam illüzyonu sırasında elde edeceği tecrübeleri, bu illüzyon (hayalî) hayatın gerektirdiği şekilde kısıtlı ve üç boyutlu olarak algılamamızla elde edeceğimiz tecrübeleri ifade eden bir terimdir. esp (duyu ötesi algılama), zamandan bağımsız olarak geçmişi ve geleceği görebilme ve diğer yetenekler, doğumda kapatılır("disable" edilir). bu yetenekler herkeste vardır ama kullanmak içinde bulunduğumuz "matrix" gereği yasaktır. kullanamayanlara örnek olsun diye, kullananlar da kullansınlar diye (belli bir amaç için) bu yetenekler bazı insanların kaderinde açık olarak hazırlanır. beyninde bu yetenekleri doğuştan açık olanlar etrafına ve kendine yarar sağlayacak şekilde bunu kullanır. bu yetenekleri hiç olmayanlar ise normal hayatlarına devam ederler. bu yeteneklerin olmaması bu 3 boyutlu fiziki ve hayali dünyanın şartıdır, kanunudur, yaradılış gereğidir. çünkü, ancak bu kısıtlanmış beyinle fizikî dünyada istenilen amaca ulaşılarak tekâmülde yükselinir. yoksa, bütün yetenekler açık olsa, hayatın anlamı kalmaz, kişi bir süre sonra sıkılır ve fizikî dünyayı sıkıcı görür. fiziki dünyadaki illüzyonik sıkıntı, hastalık ve dertler, hayatın ta kendisi ve ders alınması gereken kaderî vakalar olduğundan gereklidirler. tabula rasa, bunların (tecrübelerin) hiçbirisinin bulunmadığı safhadır (doğumdan hemen sonraki bilginin, tecrübenin yazılı olmadığı "boş levha" ya da "sehpa"). doğumdan itibaren fert, kendisini fert yapan (değiştirilemez karakterini elde edeceği) önceden hazırlanmış kaderine göre hayatını yaşar ve deneyimlere sahip olur. böylece, herkesin kişiliği farklı farklı olur(deneyimlerine, birikimlerine göre). tabula rasa çok felsefik ve derin bir konudur. tabula rasa öncesi (doğumdan önceki safha) ve tabula rasa'daki yazılar (elde edilen tecrübeler) konuların esasını oluşturur. kişinin tabula rasa'sına yazılacak tecrübelerin önceden zaten hazır olması ve doğumdan önce kişinin (bireyin) yaşayacağı hayatı bizzat kendisi seçerek (doğum yeri, aile, hayat tarzı vs) seçtiği hayatı fizikî olarak yaşaması (ve beynin bu seçimi fiziki illüzyonik hayat sırasında hatırlamaması, çünkü içinde yaşadığımız "matrix"in kuralı gereği) ise tabula rasa ile ilgili diğer izdüşüm konulardır. derin konulardır ve kimse tam olarak gerçeği bilemez bu konuda. ölmeden ölmek diye bir kavram bununla ilgilidir. ölüp diğer boyuta geçtiğimizde anlarız fiziki ve hayali dünyadaki elimizdeki imkanları. ama ne kadar pişman olursak olalım geriye dönüş yoktur. o yüzden, fiziki olarak ölmeden (seyyalevî bağ kopmadan, kalp ve beyin durmadan) bu dünyada yaşamak en önemli amaçtır. yani başka bir deyişle, sanki biz ölmüşüz, diğer dünyalara, boyutlara gitmişiz de dünyadaki fiziki-hayali hayatın anlamını kavramışız sonra nasıl olduysa geri gelmişiz gibi. bu şekilde, fiziki-hayali dünyanın dertlerinden, sıkıntılarından, fiziki boyutun kısıtlayıcılıklarından sıkılmayarak, ders alarak seçilen bir yaşam tarzı "nötr"ü yaşamak anlamına gelir. yani, siyah ve beyazın ortasındaki grilikte durmamız anlamına gelir. bu gözlükle üç boyutlu fizik dünyaya bakan bir insan mutluluk ve mutsuzluğun ortasındaki nötr bölgede durur ve her ikisinden de ders alır, kendine bir pay çıkarır. güzel ve çirkin de onun için aynıdır. doğumdan itibaren ailenin ve toplumun bireye empoze edip durduğu şartlanmaları minimuma indirgeyerek huzuru bulur. bebeğe sıcak "cıss" diye öğretilirken bunun karşısı olan "soğuk" öğretilir. ikili olarak öğrenilegelen, aslı tek olan bilgi insanın tüm hayatına egemen olur. aslı tek olan bilgiyi sürekli olarak böyle ikiye bölerek, karşılaştırmalı ve göreceli, izâfi bir hayatta bulur birey kendisini. aslında ortada ne sıcak, ne soğuk, ne güzel, ne çirkin, ne mutluluk ne de mutsuzluk vardır. kişi nötr de durarak bunların keyfini sürebilir. yoksa, çoğunluğun yaptığı gibi mutsuzlukları redederek (kadercilik de yaparak) sürekli mutluluğun peşinde koşarak bütün hayatı mutsuzluklarla geçer. aslında mutluluğu, hastalığı, güzelliği ve soğuğu gönderen kaynak hep aynı kaynaktır. bütün illüzyonlar ve hayali acılar kişiye aynı kaynaktan gönderildiği için, kişi bunları "bunlar beni ben yapan şeyler, bunların hepsini kabul ediyorum" diyerek kabul edebilse, o zaman nötr'lükte gerçek mutluluğu yaşayabilecektir. tabula rasa'sına güzel şeyler yazabilecek, yazılı olanları büyük bir sevgi ve barış ile kabul edebilecek ve huzurlu bir hayat sürecektir."
  
  - ege üniversitesi'nde araştırma görevlisi olan dr. levent beye, ricâmız üzerine `tabula rasa`'yı böylesine sarih üslupla izah ettiği için teşekkür ederiz. ayrıca bu açıklamasını ekşi sözlük'e nakletmemize müsaâde ettiği için de kendisine en içten şükranlarımızı sunarız.
• beyaz sayfa, bu teorem tabii ki descartes'in bütün idealizmine karşı çıkıştır. locke "ben felsefe yapmıyorum, sadece felsefenin üzerindeki tozları temizliyorum" dese de bu tartışma yaratan teoremiyle ne kadar felsefe yaptığını ortaya koyar.
  
  ampirizmin en büyük dayanağını oluşturmuştur bu teoremle
• lise yillarinda john locke'u aklimizda tutmamizi saglayan kavram. (bos levha)
• locke bu görüş ile, insanin bilincinde herşeyin yazili olduğunu savunan descartes'i eleştirmektedir ayni zamanda... zaten avrupa'da ne dense ingilizler kendi adalarinda tersini söylemektedirler... aslinda, locke'un descartes'i eleştirişi, aristo'nun platon'u eleştirişine benzer. descartes'in masasi da doğuştan doludur, rakilar, soğuklar, sicaklar doğuştan insanin bilincinin içindedi, garson masayi donat vakasi gerçekleşmiştir yani, ve insanin yapmasi gereken bunlari akli ile bulmaktir. zaten örnek meşhurdur ki, zamaninda socrates bir köleye, sadece sorular sorarak bir teoremi ispat ettirmiştir... (bkz: rasyonalistler avrupaya empirikler adaya)
• freud bunun(tabula rasa) tersini savunur. ona göre insan dünyaya doğuştan boş bir levha olarak gelmeyip, saldırganlık ve cinsellik olmak üzere iki temel güdüyle
  gelmiştir. bu güdüler toplumca hoş karşılanmadığı
  için farkında olmadan bilinçaltına itilir. özellikle
  çocukluk döneminde bilinçaltına bastırılan bu
  güdüler kişiliğin oluşmasında etkili olur.
• locke un bir lafıdır.başlangıçta insan zihni tabula rasa yani boş bir levha gibidir.insan deneyimleriyle onu doldurur.bu doldurmadan önceki boş hale tabula rasa diyo kendisi.
• (bkz: sen kalem ol ben de kağıt yaz beni yarim yarim)
• kucuk cocuklarin nasil sezgileriyle hareket edebildiklerinide acikliyor aslinda..kazanilan her deneyim, yasanilan her yeni olayla tabula rasa durumundan cikan beyin gecmisteki deneyimlerinden bir yargiya varmaya calisiyorki buda insanlarin sezgilerine guvenmeyi birakip egolariyla hareket etmelerini ve asil gitmeleri gereken yoldan sapmalarina kadar sonuclaniyor.