• tad de bir zamanlar bunlara bağlıydı. o vakitler mudhoney, soundgarden ve tad'ın ileride sükse yapacağı öngörülmüş [ki bu doğrudur, az ya da çok hepsi tanınır oldular] lakin nirvana'ya hiç ihtimal verilmemişti. fakat ne olduysa ''sıfır tanıtım, sıfır destek'' takılan nirvana kendi imkanlarıyla turladıkları iki yıla yakın süre içinde, ve henüz nevermind manyaklığı başlamamışken sadece amerika'da 40.000 satmış; britanya indie listelerinde zirve görmüş; kuzey amerika kolej radyolarında gözde bir grup olmuştu. imkansızlıkların arasında yakalanan dikkate değer başarıya rağmen sub pop'u yöneten iki hödük hâlâ olur olmaz şeylere para saçıyordu. nirvana'ya ise ikinci albüm için tırnak ucu kadar bütçe vermişti. nevermind'ı kendi bünyesinden çıkarabilecekken yaptıkları gerzeklikler nedeniyle kurt cobain cinnet geçirdi ve diy geleneğinden gelen ve ilkeli indie takılan nirvana'yı piyasa devlerinden geffen'la flörte zorladı. bununla da yetinmeyerek intikam alan sevgili edasıyla butch vig'le kaydettikleri nevermind'ın taslağını da referans ederek bunlara postayı koyduydu. aslında mesele sub pop'la ilk imzaladıkları günden bu yana harlandıkça harlanmıştı, hatta cobain'in bleach'teki şarkı sözlerine, mesela school'a, yansımıştı. ama bu iki hödük durumu çakmadılar, ellerinden kaçırdılar. gerçi geffen'a giderken sözleşme bedeli 85.000 $ ve geffen'dan çıkacak ilk üç albümden %2'lik pay alacaktı. (üstelik bunlar büyük satışlar yakalayan nevermind, incesticide ve in utero'ydu) yetmemiş gibi geffen etiketiyle çıkan her derleme albümde kullanılan '90 öncesi kayıtlar için sub pop'a ayrıca ödemeler yapıldı ve şirket iflastan kurtuldu; jonathan ve bruce paranın amına koydu. aslında bruce pavitt'in hakkını yemeyelim, şirkette onları en kollayan adam oydu, nirvana onun sayesinde ilk dönem eserlerini yayınlayabildi. lakin o jonathan ponemon adındaki hıyar nirvana'yı elinden kaçırdı, indie piyasasında daha nicelerinin ekmeğini yedi ve sonra bruce'u yalnız bırakıp 1996'da kendine ait %49 hisseyi hooopp diye warner bros records'a sattı, milyonlarına milyon kattı.

    işte böyle nirvana açısından sub pop'un üstünkörü hikayesi.
  • adamların öyle bir yöntemi var ki takdire şayan. tür olarak dönemin yeni çıkan gruplarını uzun süreli ağır kontratlarla kendisine bağlıyor. düşük ücretlerle albümü bastırıyor. sonra 0 pr ile "ne haliniz varsa görün" diyerek adamları ortada bırakıyor. nirvana'nın ilk albümü bleach tüm albümleri satmasına rağmen nirvana'ya zırnık koklatmamıştır. her hangi bir grup ayrılmak istediğinde futbolcu gibi bonservis bedeli isterler. bırak grubu gideceği yeni label firmasını bile sömürmüş adamlar. yukarıdaki entryde bahsedildiği gibi, bu label firması övgü yerine sağlam küfürleri hakediyor.
  • dinosaur jr., rapeman ve thin white rope icin ayrica mutesekkur oldugumuz label.
  • deniz. burdan ne çıksa yenir/dinlenir.
  • takip edilesi islere imza atan guzel bir label'dir.

    2014 seckisi yapmislar, 27 parca dinlenilmeyi bekliyor.
  • geffen için bir gelecek vaadeden grup kaynağıydı zamanında.
  • 11 temmuz 2013 günü, kuruluşlarının 25. senesi şerefine şanına yaraşır bir organizasyon gerçekleştiren seattle efsanesi.
    nam-ı diğer seattle kalesi* space needle tepesinde aralarında mudhoney ve j mascis'in bulunduğu isimlere kexp desteği ile seattle tarihinin en yüksek sahnesini ayarlayarak enteresan konserlere imza atmışlardır.

    püfür püfür mudhoney konserinden bir kısım için buraya bakabilirsiniz:

    http://www.youtube.com/…lpage&v=wawq_kqursu#t=1272s
  • ne zaman görünse "90'lar negzeldi..." diye bir şeyler geveletir.
  • youtube'da kendileri için yapılan bir yorum baya açıklayıcıdır; hey subpop, 90s bands want their money!
  • sub pop diyince kurucuları, grupları ve 80'ler sonu 90'lar başı amerikan indie sahnesine etkisi hatırlanıyor. ama bir de reciprocal recording ve jack endino var bu hikayede. nerdeyse şirketin resmi kayıt stüdyosu ve resmi prodüktörü gibi hemen her kaydında bu isimlere rastlanır. 90 senesinde tad ve nirvana'nın bir sonraki albümleri için endino'dan vazgeçip butch vig'e yöneldilerse de, başka stüdyolar tercih edilse de bu iki olgu geniş perspektifte hâlâ amerikan indie rock tarihi açısından ehemmiyetini sürdürmektedir.
hesabın var mı? giriş yap