• ben yine kendi mantıksız hezeyanlarımla bu konuya bir çözüm getirdim. şiir sesli okunmamalıdır. neden bilmiyorum ama ne olursa olsun bir kadın ya da adamın duygusal duygusal, tonlamalara, vurgulara dikkat ederek kendi yazdığı ya da başkasının kaleme aldığı kelimeleri okumasına tahammül edemiyorum. sanki kişi yapmaması gereken bir şeyi yapıyormuş gibi hissediyorum. sanki cenaze sırasında dans ediyormuş gibi görüyorum böyle içten içten şiir okuyanları. şiirin bana çağrıştırdıklarıyla tamamen zıtlaşıyor sesli şiir okumak..
    ama fena halde saçmalıyor da olabilirim..
  • koca koca adamlar bile bilmiyor nasıl yapılacağını. televizyonda bir edebiyat programına rast geliyorsunuz diyelim, almış eline kağıdı bağıra çağıra okuyor, bir de ellerini kollarını sallayıp derinlik katmaya çalışıyor kendince.

    yapmayın şunu. son derece uykuluymuş gibi çıkan bir sesle de şiir okuyabilirsiniz, fısıldayarak da. heinz guderian'ın achtung panzer adlı kitabını okumuyorsunuz.
  • arabesk melodilerle bok edilen eylem. şiir yeterince tesir edemiyor sanki, ne terbiyesizliktir!
  • "herkes güzel şiir okuyamaz. ayrı bir sanattır o. ama şiiri doğru okumak var bir de. bir şiiri doğru okuyamayan bir kişi onu anlamamış, onun dilsel özüne, bildirisine inememiş demektir. daha ilk dizede tökezleyecek, vurguları yakalayamayacak, sıkıntıya düşecektir. bir arkadaşınızın bu konuda ne noktada olduğunu anlamak mı istiyorsunuz, eline bir şiir verip okumasını isteyin, yeter.
    bir şiir, diyelim yeni yazılmış, diyelim upuzun bir şiir, bu yolda ömür çürütmüş (çok şiir görmüş) bir kişinin elinde ritmini, taşıdığı duyarlığı, metin olarak özelliğini, daha ilk dizede kendiliğinden (kendisi) kuracaktır. daha ilk dizede son dizeye göre de kendini ayarlamış gibi olacaktır o kişi. aysbergin altı, aysbergin üstünü güzel bir biçimde doğrulayacak, şiir kendiliğinden akacaktır. güzel okuma da doğru okumadan sonra ortaya çıkabilir.
    metni içimizden nasıl okuyorsak, doğru okuma odur."*
  • kendi kendinize okuyacaksanız bir sorun yok tabii ama birileri sizi dinleyecekse her babayiğidin harcı değildir bu iş.
  • en külfetsiz terapi.
  • nickimden de anlaşılacağı üzere şiire ayrı bir sevgim var. çok sevdiğim insanlara da şiir okumayı seviyorum; en son geçen yaz eski erkek arkadaşıma tatilde çimlere uzanmış şiir okumuştum , o da ben de sana okumak istiyorum diyince hem şaşırmış hem de çok sevinmiştim . yahu ne tatlı bir andı . bak şimdi hatırlamış oldum.
  • $iiri sesli bir $ekilde ba$kalarina okumak kolay bir $ey degildir, herkes beceremez, hatta çogu insan yuzune gozune bula$tirir. ama eger ki$i $iiri guzel okuyorsa, en az kendi okudugunuz kadar zevk verir, hatta oyle ki $iiri sizden daha iyi de$ifre ettiyse zevk almaniz kaçinilmazdir. sonuç itibariyle burda $iirin ve onu okuyanin size ne kadar ve nasil hitap ettigi onemlidir. zaten ozunde $iir yazilan bir $ey degil soylenen bir $ey oldugundan, $iir yazilir da, soylenir de, okunur da. siz sadece $iirinizi seçin oyle gelin...

    (bkz: mu$fik kenter)
    (bkz: orhan veli kanik)
  • sanılanın aksine hiç de kötü bir faliyet değildir , şiir okumak. çünkü kişini kendi yazdığı şiiri okuması ve ona okurken sesiyle hissettiği tınıyı vermesi bambaşka bir olaydır. bir şiiri yazan kişiden dinlemek o şiiri anlamak için atılmış önemli bir adımdır. televole kültürü çerçevesinde hadi bize bir şiir oku senin sesin tok çıkıyor mantığı yanlışsa da ahmed arif in şiirini ahmed arif in okuması son derece doğaldır, bunun kaset yapılması da doğaldır tabii, beğenen alır dinler ki ben alırım beğenmeyen almaz ve dinlemez bu kendi bileceği iştir. ama ahmed arif in şiiri kimse ondan güzel okuyamaz bu kesindir. son olarak her yerde ve yüksek sesle şiir okunabilir hatta okunursa güzel de olur. çünkü şiirden zarar gelmez.
  • bir şiiri anlamasan da olur.
    ama onu kötü okuma ne olur!

    özdemir asaf
    yuvarlağın köşeleri
hesabın var mı? giriş yap