bonedog
-
eva haralambidis-doherty'nin rotten adlı kitabında yer alan enfes şiiri.
coming home is terrible
whether the dogs lick your face or not;
whether you have a wife
or just a wife-shaped loneliness waiting for you.
coming home is terribly lonely,
so that you think
of the oppressive barometric pressure
back where you have just come from
with fondness,
because everything’s worse
once you’re home.
you think of the vermin
clinging to the grass stalks,
long hours on the road,
roadside assistance and ice creams,
and the peculiar shapes of
certain clouds and silences
with longing because you did not want to return.
coming home is
just awful.
and the home-style silences and clouds
contribute to nothing
but the general malaise.
clouds, such as they are,
are in fact suspect,
and made from a different material
than those you left behind.
you yourself were cut
from a different cloudy cloth,
returned,
remaindered,
ill-met by moonlight,
unhappy to be back,
slack in all the wrong spots,
seamy suit of clothes
dishrag-ratty, worn.
you return home
moon-landed, foreign;
the earth’s gravitational pull
an effort now redoubled,
dragging your shoelaces loose
and your shoulders
etching deeper the stanza
of worry on your forehead.
you return home deepened,
a parched well linked to tomorrow
by a frail strand of…
anyway…
you sigh into the onslaught of identical days.
one might as well, at a time…
well…
anyway…
you’re back.
the sun goes up and down
like a tired whore,
the weather immobile
like a broken limb
while you just keep getting older.
nothing moves but
the shifting tides of salt in your body.
your vision blears.
you carry your weather with you,
the big blue whale,
a skeletal darkness.
you come back
with x-ray vision.
your eyes have become a hunger.
you come home with your mutant gifts
to a house of bone.
everything you see now,
all of it: bone.
(bkz: i'm thinking of ending things) -
üzülerek filmdeki çevirisinin etkisinden kurtulamadan yeniden çevirdiğim şiir. keyifli bir çeviri, üzücü bir okuma oldu.
--- spoiler ---
eve dönmek korkunç bir şey
köpekler yüzünü yalasa da yalamasa da
seni bekleyen eşin de olsa
bir eş kılığına bürünmüş yalnızlığın da olsa
eve dönmek korkunç bir yalnızlıktır.
ki düşünebilesin bunaltıcı basıncını henüz geldiğin yerin, yüzünde bir tebessümle
çünkü eve geldiğinde her şey daha da kötü haldedir
çimenlere tutunan böcekleri düşünürsün
yollarda geçen uzun saatler, yol yardımları, dondurmalar
ve kimi bulutların kendine has şekilleri, suskunluklar ki özlem vardır içinde, çünkü geri dönmek istemezsin
eve dönmek, berbattır.
bir de eve özgü sessizlikler vardır... bulutlar vardır genel tükenmişlikten başka hiçbir şeye katkısı olmayan.
bulutlar, öyledir ki asıl şüpheliler onlar zannedersin
ve geride bıraktıklarından farklı bir maddeden yapılmış gibilerdir.
ve senin de kumaşın bulutsu, farklı bir kumaştır;
iade edilmiş,
arta kalmış,
gece vakti talihsizce karşına çıkan,
geri döndüğü için mutsuz,
bollaşmış en kötü yerlerinden,
dikişleri kopmuş,
kirli bir bulaşık bezi gibi, yıpranmış...
eve dönersin
farklı bir gezegende gibi, yabancı kalırsın
dünyanın çekim gücü,
sanki iki katına çıkmıştır;
bağcıklarını çözer,
ve omuzların, alnındaki endişe kırışıklıklarını daha da derinleştirir.
eve dönersin, daha da içine gömülmüş bir halde.
incecik bir iple yarına tutunmuş bir kuyu misali...
birbirinin aynısı günlerin yıkıcılığı karşısında iç geçirirsin,
varsın birer birer gelsinler üzerine.
ama olsun...
geri döndün.
güneş yorgun bir fahişe gibi düşüp kalkarken,
hava kırık bir kol gibi hareketsizdir
ve sen hiç durmadan yaşlanırsın
hiçbir şey hareket etmez vücudundaki tuz dalgaları dışında.
gördüklerin bulanıklaşır...
havanı da yanında taşırsın;
büyük mavi balinayı,
içine işlemiş karanlığı...
x-ışınlarından gözlerinle geri dönersin.
muhtaç olduğun gözlerinden okunur haldedir.
doğa üstü güçlerinle, kemiklerden yapılmış evine dönersin.
şimdi gördüğün her şey,
evet hepsi,
kemikten ibarettir
--- spoiler ---
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap