setbaşı

• bbc'ye göre osmanlı zamanında ermeni mahallesi olan yer.
  http://wscdn.bbc.co.uk/…5152239_armenian4_bursa.jpg
  http://www.bbc.co.uk/…lery_armenian_postcards.shtml
• bursa setbaşı'nda dsi'nin toprak kortları vardı. bir de çok tesiste olmayan duvar. tek başıma duvarda saatler geçirirdim.
• anlatılmaz yaşanır. her yere yakın. huzur veren bir muhit.
• bursa'da bir derenin iki tarafına kurulmuş, diğer semtlere göre nispeten daha şirin gözüken semti. aynı isimli kısa bir caddesi vardır, cadde kısa olduğu için yolun bir başında alt geçit diğer başında trafik lambası vardır. bu yüzden karşıdan karşıya geçmek isteyen turistler genelde kaldırımda mahsur kalıp, mahsun gözlerle yolun karşısına bakarlar. bir de mahfel çay bahçesi vardı, sonra mahfel mado oldu, berbat oldu setbasinin en güzel yeri. ama yine de bursa'nın en güzel kütüphanesi de burda bulunduğundan karizmayı kurtarmakta zorluk çekmemekte.
• bu semtte hafif serhoş olmak güzeldir. ne zaman bir cafeye gitsem, enfes türküler eşliğinde başım arşa değer setbaşı'nda. bir sevgilim var henüz 23 yaşında.
  
  ey güzel sevgili, bursa'nın bu güzel semtinden yazıyorum sana şu şiiri:
  
  yar yar
  seni bursa çakısı gibi böğrüme sapladılar
  setbaşı'nın ötebaşında cafe bar
  pervane gibi döner başım
  sanırsam çok içmişim
  gel gör beni senin için
  ne türküler söylemişim
  
  yar yar
  setbaşı'nda bir sevgilin
  sevgilinde sitem var.
• kuzenim buraya yakın oturuyordu bir zamanlar. onu ziyarete gittiğimde o işteyken evden çıkıp önce buraya gelir, setbaşı köprüsü civarındaki küçük bir pastaneden kahvaltı niyetine poğaça alır, yürürken yerdim.
  
  sonrasında önce heykel’e gider, oradan zafer plaza civarındaki (sanırım tophane’nin alt tarafı) bir çay bahçesinde çay içer, altıparmak’a, çekirge’ye kadar yürür, tekrar aynı güzergahtan yürüyerek eve dönerdim.
  
  uzun bir yol olsa da yürümek hem hoşuma gidiyordu hem de hangi vesayete bineceğimi bilmediğimden kaybolmamak için yürürdüm.^* görsel hafızam iyiymiş ki yürüdüğüm, geçtiğim yerleri unutmuyordum. üstelik bu güzergahı kuzenimle bir kere giderek öğrenmiştim.
  
  sanırım hayatımda en kolay öğrendiğim yer bursa’ydı. balıkesir’de 5 sene kalmama rağmen zor öğrenmiştim mesela. reddediyordum resmen çünkü. sevmek ya da sevmemekle alakalı sanırım bu durum.
• çok güzel bir semt.
  
  köprüsünden geçerken kendimi çok ferah hissederim. setbaşı kütüphanesi, ırgandı köprüsü, hemen yukarısında tofaş anadolu arabaları müzesi ve dere kenarındaki şelalesiyle şehrin içindeki doğal güzellik. bursa'ya ait bir kaç güzel detaydan..
• üsküdar da selvilik caddesi ile bülbülderesi caddesinin çatallanarak ayrıldığı noktadaki durak ve mevkinin adıdır. fıstıkağacı bpnin karşısındadır
• adını hatırlamıyorum ama kafelerin olduğu sokağın tam karşısına denk düşen sokağında yaklaşık dört sene oturduğum güzide semt.
• lise yıllarımın geçtiği, bursa'da en bi sevdiğim yerdir.