• önceki yazılarda replikas'ın neden yurtdışına açılmadığı açılsa kendine ait bir kitle oluşturacağı hakkında şeyler yazılmış. ben de aynı fikirdeyim, rahatlıkla yurtdışında kendi kitlesini oluşturacak bir grup. fakat bu grubun kendi kararı sanırım. yurtdışına açılmak istesinler istemesinler bir gerçek var ki adamlar yurtdışındaki klas gruplarla aynı kulvarda müzik yapıyorlar ve türkiye'yi geçtim yurtdışında da benzeri olmayan bir müzik icra ediyorlar. türkiye'de de bu düzeyde bir çizgiye sahip birkaç gruptan biridir. yurtiçi kalsalar da ne güzel ki yapmak istediklerinden ödün vermeden devam ediyorlar. türkiye gibi bir müzik leşliğinin içinde bu bile başlı başına saygı unsuru.

    bu adamların çok iyi birer dinleyici oldukları da gayet açık. tüm albümlerini yıllardır hatmetmiş bir insan olarak diyebilirim ki adamların girmedikleri rock akımı yok gibi duruyor. böyle olmasa bu kadar zengin bir müzik ortaya çıkamaz zaten. bu doluluğu anlatmak için birtakım albümler üzerinden gideceğim (soundtrack ve cover albümü hariç tüm stüdyo albümleri). bu birtakım her albümden 4 şarkı örneği şeklinde olacak. bunun başka birçok izahı olabilir ama bu yolu tercih ediyorum.

    aslında tüm albümleri ayrıntılı olarak yazmak istedim ama ona vaktim olmayacak gibi fakat replikas için bir şeyler de karalamak istiyorum. daha detaylısı bir başka sefere artık.

    albüm: köledoyuran (2000)

    leylek: replikas tüm yapacaklarını sanki önceden planlamış da ilk albümün ilk şarkısında sunmuş gibi. son derece kaotik bu parçanın içerdiği ögeler bundan sonra bahsedeceğim şarkıların sahip olduklarının erken bir yansıması.

    akis: avrupalı'nın dinlese sıyıracağı bir şarkı. türkiye'den çıkma muhteşem bir psychedelia örneği. youtube'da şarkıları milyonlar dinlenen ecnebi pscyhedelic revival gruplarına ders diye okutulması gerekir diye düşünüyorum.

    gulyabani müzik: tam bir batı-doğu karışımı parça. türk folkuyla noise rock'ı birleştirme fikri bir grubu yeterince deneysel konuma sokmaya yetiyor. parçadaki sonic youth etkisi beni benden alıyor.

    hiç ölü zenci yok: bu parça 90'lar alternative rock, krautrock ve post-punk'a topluca selam çakan, türkiye'de günümüzde örneği olmayan bir konumda. burda da vaktinde amerikalılarla ingilizlerin ve almanların ekmeğinden yedikleri açık görülüyor. uğursuz ve kasvetli post-punk atmosferinin üstüne yoğun psychedelic hava binmiş. tüyleri diken diken eden bir atmosfer. köledoyuran bu havanın en yoğun olduğu albüm zaten.

    albüm: dadaruhi (2002)

    kör taşın kıyısında: alternative rock, post-punk ve arabesk ezgiler bir araya getirilirse ne olur sorusunun cevabı. hayli etkileyici olabiliyormuş.

    hacıyatmaz: 2. albümde replikas'ın deneyselliğin dozunu artırdığına örnek verilecek şarkılardan. tribal bir müzik. kid a, amnesiac sevenler buna da kesinlikle kulak vermeli.

    bir bağlam roka: işte tam bir krautrock revival örneği. bu parçayı dinleyip de can'i anımsamamak imkansız sanırım.

    tabu: bu şarkıyı belli bir tanıma sokamıyorum. experimental post-rock diyerek sıyrılıyorum. türkiye'den ilk post-rock örneği diyerek çok ileri gider miyim bilmiyorum ama sınırları olmayan bir şarkı.

    albüm: avaz (2005)

    gece kadar rahatsız etmiyor: replikas'ın bu albümde deneyselliğin yanına akılda kalıcı alternative parçalar koyduğu şarkılardan. istese çok daha ünlü olabileceğinin, kolay dinlenebilir parçalar yapabilme yetisine sahip olduklarının da kanıtı. akla takılır şarkı yapmak da zor iştir. bu parça tam bir alternative rock üstadı olduklarının göstergesi.

    0,1: lo-fi, noise, alternative, experimental her sey var bu şarkıda. adamlarda temelin sağlam olduğu bir kere daha gözümüze sokuluyor.

    benden yüksek: manik depresif şarkı. düz gibi görünen parçanın arka planında etkileyici bir müzikalite var.

    70 apartman dairesi: harika bir enstrümantal parça. hayran kaldığım bir adet experimental rock örneği. replikas'ın minimalliği ve deneyi nasıl kusursuzca dengede tuttuğunun başka bir kanıtı.

    albüm: zerre (2008)

    bugün varım yarın yokum: bir başka akılda kalıcı güzide catchy alternative rock parçası. zerre'de grup avaz ile dadaruhi arasında gidip geliyor. bu parça avaz dönemine yakın durduğu bir noktada.

    bitti deme: replikas'da koyu tonda ve dominant olan baslar grubun en sevdiğim karakteristik özelliklerinden biridir. bu parçadaki baslar da dehşet derecede güzeller. bundan ayrı bir şarkı bu kadar deneysel olurken nasıl ağza takılıp bunu hissettirmez bravo.

    bozuk düzen: albümün en tribal replikas şarkısı. türk melodileri ile deneysel rock'ın buluştuğu bir başka ağır top. bir taraftan naif bir hüzün, bir taraftan çaresizlik hissi bir taraftan loop dönerek psychedelic bir hal pompalayan, 1 saat de sürse sıkmayacak genius işi.

    ruh feza: albümün özeti bu şarkıda gizli. hem sert hem hüzün dolu bu şarkı, albümün eski bir hapishanede kaydedildiğinin en net hissedildiği şarkı. replikas'ın distortion ve efektlerle kafayı bozup; noise, lo-fi ve progresif sularda deneysellikle haşır neşir olduğu, bir taraftan dadaruhi zamanını anımsatan bir başka desdurluk replikas parçası.

    albüm: ep no. 1 (2013)

    berlin: 7 şarkıdan oluşan enstrümantal replikas ep'sinin bana göre en dikkat çeken parçası. bağımlılık yapıcı loop baslara sahip şarkı, replikas'dan aşina olduğumuz güzide bir krautrock örneği. 2008'den beri süregelen özlemi telafi eder nitelikte.

    istanbul: replikas bu albümde deneysel tarafını öncekilerden farklı olarak yani psychedelic ve post-punk atmosferinden uzak daha ham bir şekilde sunuyor. bu şarkı albümün daha indie experimental tarza büründüğünü gösteren parçalardan. replikas'ın bu tarafını da görmek çok zevkli.

    ljublyana: şarkıdaki yağmurlu bir orta-avrupa şehri hali güzel yansıtılmış. enstrümantal olması sebebiyle ambient/experimental diyebileceğim bir şarkı. replikas'ın müziğinde muhafaza ettiği ambient işlerin bir başka başarılı örneği.

    kyzyl: replikas'dan harika bir ambient - post rock - experimental rock örneği. bu adamlarda beyin farklı çalışıyor. debut albümlerinin ilk şarkısından son albümlerinin son şarkısına kadar buna şahit oluyoruz.
  • elemanları, peyote'nin üst katında yaşayan bir müzik projesi. insafı olan yatak matak birşey götürsün.
  • salon iksv'deki konserlerinde ep'den iki şarkı çaldıktan sonra bir adamın "hocam bu anadolu rock mı?" demesiyle şaşıran, sonra da "hayır" dediklerinde adamın konseri terketmesiyle dumurlardan dumurlara koşan grup.
  • sayelerinde -geçici olarak geldiğimi düşündüğüm- istanbul'da 7 sene kaldığım, fakat 7 senedir replikas konserine gidecek bir tek arkadaş bulamadığımdan istanbul'u terketmeye karar vermeme sebep olan gruptur.

    her seferinde tek başımayım konserlerinde. ortalarda sallanan şişko çocuk benim.
  • dinledigim en kiskanc muzige sahip grup. ya kulaga direkt olarak girmesi gerekiyor* ya da konserde dinlenmesi gerekiyor. enteresan bir sekilde araya; ayak sesi, kapi zili, patron cagirmasi, anne bagirmasi, kedi miyavlamasi, araba kornasi, telefon calmasi, laf oyalamasi, soru sorulmasi gibi yabanci maddeler girdiginde sizi onlardan kiskanip aninda bir gurultu haline donusuyor. oysa sadece ikiniz varken o kadar mulayim, bu kadar etkileyici, su kadar vazgecilmez.
  • bursa 19 mayıs rock şenliği'nde , ogün sanlısoy'u heyecanla bekleyen izleyici, sahneye çıkan her gruba "ogüüüün" diye bağırmaktadır.. sahne sırası replikas'a geldiğinde yine "ogüün" diye bağrılır ve bu sefer replikas'ın solisti gökçe - "arkadaşlar ogün isimli şarkımızı daha sonra çalacağız" diyerek kopartır.. *
  • resmi bir açıklama gelmedi lakin tarih oldular sanırım.
    benim için tüm kapıları onlar açtı müzikte. yüzlerce konserlerine gittim. tüm şarkılarının her bir notasını sindirdim.
    eğer küllerinden yeniden doğarlarsa bir gün; kesinlikle orada olacağım.
  • ulan düzenine yandığımın dünyasına bak. 2 (iki) dakika içerisinde youtube'da replikas yaş elli'nin altı doldu çukur'dan gelenler diye. lan bu adamlar yıllardır türkiye'de kaliteli müzik yaparlar ama millet çukur ile videosuna geliyor.

    vay popiler kültürünüze be.
  • gaye su akyol'un yurtdışına yaranma çabalarının yüzde birini gösterselerdi kendilerini glastonbury'de headline alırken görebilirdik. altın gün, gsa falan hikaye. türk psychedelic müziğinin en kalitelisi, en özgünü replikas'tır.
  • ben ve birçok akranımın ikibinli yılların ilk yarısına denk gelen öğrencilik hayatımızda dinlediğimiz orijinal gruplardan biri, eski türkiye' ye ait güzel detaylardan biri başkasıdır.
hesabın var mı? giriş yap