• yunan trajedyaları bakış açısıyla newyorkvari bir hayatın mıncıklandığı; aşk, ihanet ve karmaşanın en sıradan görünen hayatta bile trajedyadakilerden aşağı kalmayabileceğini gösteren, yalnız trajedyanın bu kez mutlu sonlandığı film çünkü insan özgür irade sahibidir, harekete geçer ve hayatına hükmedebilirse tragedya ortadan kalkar. filmde de dediği gibi "life is unbeliaveable, miraculous, sad, wonderful." . woody allen benim kankim olsun istiyorum, hastasıyım..
  • klasik ogeleri ile "aha wudi elın filmi" tanisini koymanin en fazla 30 sn surecegi bir film. gerci daha ilk sahnede wudi elını gorup de anlamak mumkun lakin ben ipuclarindan gitmeyi tercih etmi$imdir hep. orjinal adi "mighty aphrodite" olan filmi wudi elın yazip yonetmi$tir. wudi elının fahi$e takintisini bu filme de nuksetmi$tir.

    bi de bu filmde elın bana biraz tiyatro diliyle alay etmi$ gibi geldi, bilemiyorum tam
  • türkçeye sevimli fahişe olarak çevrilmesi büyük bi hatadır şayet filmde yunan mitolojisine olan göndermeleri * çok iyi tamamlayan bi isimdir kanımca mighty aphrodite.
    woody allen bu filmde antik yunan tiyatrosu öğeleriyle sinemayı birleştirmiştir ki bu bir alay etmenin aksine başarılı bi denemedir..
  • woody allen'ın yazıp yönettiği, mira sorvino'ya oscar adaylığı getiren film. domuzlu duvar satti vardı sorvino'nun evinde, komikti. bir de arada çıkıp ahkam kesen yunan tiyatrocular...
  • 1995 yapımlı woody allen filmi.yunan mitolojisine göndermeler çok hoş.

    zeusun telesekterinin cevap vermesi esprisini haldun dormen in yazdığı bir tiyatro oyununda görmüştüm.bilemiyorum hangisi daha önce,bir arak durumu var mı...kötü bir espriydi zaten.
  • woody babanın bomba filmlerinden biri. mira sorvino'nun uzayıp giden bacakları da hatırda kalıyor bu filmden.

    woody yatakta, karısıyla yorganın altında tepişiyorlar. en sonunda yorganın altından çıkıyor woody. sanıyorsunuz ki şöyle bir ohh çekecek. hayır, bu woody, beceremez böyle şeyleri.

    -"kusura bakma karıcığım, çok karanlıktı bulamadım, hem bu kadar zamandır yapmayınca unutmuşum."
  • bana helena bonham carter'in hic buyumedigini dusunduren film. en cok soz konusu sevimli fahise'nin evini susleyen -uzerinde ciftlesen domuzlar olan saat, penis seklinde lamba gibi-. esyalarla eglendik izlerken. tragedyalara gondermeler cok hostu. her zamanki woody allen zekasi ile dolu matrak dunyasindan bir alinti gibi. genel olarak konu "evlatlik"tir ki woody allen'in hayatinda onemli bir yer tutan bir unsur. netekim kendisi de evlatlik aldigi kiz ile evlenmistir.
  • woody allen zekasının kanıtı olan bir başka film daha. bu adam hemen hemen her filminde aynı klişeleri kullandığı halde nasıl oluyor da yine insanlara keyif vermeyi başarıyor, anlayabimiş değilim. başka biri yapmış olsa ulan yine kendini tekrar etmiş diyeceğiz ama vudi yapınca ulan yine yapmış helal olsuna dönüyor kelimeler. çözemedim gitti.
  • senaryosunu ve yönetmenliğini woody allen'ın üstlendiği 1995 yapımı bir komedi filmi.
    devamında ise kesinlikle klasik bir woody allen rejisi. allen'ın yine derin dehasını ortaya koyan diyalogları ve devamında gelen o ince nükte anlayışı ile filmografisinde yer alan iyi filmlerinden biri. lakin en iyilerinden biri mi, o biraz tartışılır. zira annie hall ya da manhattan gibi filmlerin yanında belki biraz daha sönük lakin yine iyi yine ziyadesiyle başarılı bir yapım.
    her şeyden evvel allen'ın yunan tragedyalarına atıfta bulunarak sunduğu hikaye orijinal. işin reji ve senaryo kısmındaki başarısını geçecek olursak oyunculuklarda bir hayli iyi. zira linda karakteriyle mira sorvino 95 yılında en iyi yardımcı kadın oyuncu dalında altın küreyi kucaklamıştır. onun dışında filmin oyuncu künyesinde yer alan bir diğer mühim isim ise helena bonham carter. çok sevdiğim, oyunculuğunu da gayet sade ve doğal bulduğum bir isim. bu filmde de yine bekleneni yapmış, sade oyunuyla hoş bir seyir sunmuş.
    kısacası klasik bir woody allen rejisidir bu. allen'ın filmografisindeki diğer filmlere nazaran belki çok iyi değil lakin yine de oldukça başarılı. izleyiniz, izlettiriniz.
    iyi seyirler...
  • en keyifli, en akıcı woody allen eserlerinden biridir. yüzünüzde küçük gülümsemelerle izler, kendinizi hikayenin akışına kaptırıverirsiniz.

    yunan trajedyalarına yapılan göndermelerinin yanında, sadeliğinin altından gelen, hiç farkettirmeden yükselen ve su gibi akan bir temposu vardır. olay döngüsünün sarmallığı ile kendine bağlar.

    ayrıca, linda* karakteri de çocuksu bir ruhla yaşamanın naifliğini temsil eder. hayatın zorluklarını, kötü anılarını saf bir ruhla karşıladığınızda, kendinize ne kadar da basit ve yaşanabilir bir dünya kurabileceğinizi gösterir bize.

    dip not: bu arada, linda'yı özgü namal*a benzetmenin şaşkınlığını yaşattı bana bünyem bu filmde, evet*.
hesabın var mı? giriş yap