mehmet

• ortalığın amına koymuş.
  
  http://i.imgur.com/dyf5p.jpg
• soyadı yılmaz olan kişinin adı ise türkiyenin erkek nüfusunun yaklaşık yarısını ad soyad olarak tanımlamaya yarayan isim...
• adım. küçükken çok sıradan bir ad diye üzülürdüm. ama sonra öyle sıra dışı adlarla karşılaştım ki mehmet'in sıradanlığını sevmeye başladım.
• bir erkeğe verilebilecek en güzel isimlerden biridir. son dönemin, devamında "can" gelen, veya tam bi anlamı olmayan abudik isimlerinin yanında duru bi su gibidir. özdür, kişiliklidir.
• mehmet
  
  o gün yüreğimizde mavzer
  güneş alnımızı yakıyor
  beş bin kardeş yürüyor güneşe
  mehmet kavgayı öğretiyor
  
  bakın bir sokak işte mehmet çıkıyor
  öbür sokaktan yine mehmet çıkıyor
  beşbin mehmet koşuyor güneşe
  ölüm yağmuru hiç dinmiyor
  
  kuşandık genç öfkeni
  taşların kucaklarımızda
  bizlere öğrettiğin kavga kavgamız
  büyüyor umuzlarımızda
  
  alnındaki kurşun yarası
  sönmeyen bir ateş şimdi
  büyüyor inatçı kavgamızda büyüyor
  sarıyor halkın yüreğini
  
  zapt ettiğimiz alanlara
  sesini taşıyacağız
  kanımızla yazıyoruz tarihi
  haklıyız kazanacağız
  
  grup yorum
  
  (bkz: mahir çayan)
  (bkz: deniz gezmiş)
• random hesaba göre 20 yaş civarı bekaret sorunu olmayan hemen her türk kızının kukusunda en az bir mehmet izi mevcuttur. hızlı giden hatunların ise 30una varmadan osmanlı soyunu anırtarak mehmet serisini tamamlaması ihtimalle muhtemeldir (bkz: kuku işler, memetgiller övünür)
• murathan munganın eteğimdeki taşlar kitabından bir şiir.
  
  mehmet,
  otur gölgesine
  senin için diktiğim ağacın, aşkın
  beni dinle
  zaman az
  sözlerden sonra belki kalmayız ikimiz de
  
  kilidinde paslanan dilim
  sevdiğini söyleyemiyor
  her şiirimde ağız değiştiriyorum
  korkuyorum
  reddedilmekten korktuğum kadar
  beni sevmenden de
  
  yazmak ne ki,
  dilvermezim karşında
  içim yaban, içim ağrı, içim dağ
  nice baksam
  dilim az
  
  ne zaman yollarına karşıcı dursam
  içimin narı dağılıyor
  kor ve tane tane
  dağılıyor
  benden sonraya yetecek kadar
  benden önceye
  
  dağılsa da biliyor
  aşk çocukluktan gelir
  yeter şimdiye
  
  bir büyü kesesi gibi
  çözülen ellerimde
  görülüyor
  kum ve nar
  iç içe
  avucumun içinde
  kor ve tane tane
  
  uyandığın güne değdim
  terli bir gül ürperirken tenimde
  
  aynı anda aynı rüya
  iki beden
  bir ihtimal
  kaldı gözlerimizde
  
  sarışın kum, siyah saten
  ve narın renginde
  
  susan dilim, uzun konuşmalar için
  hecesine niyet çektim
  payıma düşen
  tesadüflerden
  dalgınlık yapan bir ümit
  ya da ümitsizliğin
  siyah sukuneti içinde
  niyet çektim
  savatlı esmerliğinin ışıttığı
  kalbim için
  kalbine
  
  geleceğini bilsem
  içimdeki çölün kumundan gönderirdim sana,
  çocukluğumun uykularından
  çoktan boğulup giderdim
  kendim su olmasam
  dicle'den fırat'tan
  kaç kez kurtulmuş canımı
  denizinin yakınına bırakırdım
  göğsümü çaprazlayan kollarım
  teslimiyet nişanı
  ilk baskında
  
  kalbimin kütüğü
  aşkın doğusuna kayıtlı
  hafızı olduğum coğrafya
  ruhumu çatan imgeler
  iklim ve rüya söyler
  dilim şehire gelmez
  ne zaman aşka düşsem
  
  kitabına diz çöktüğüm
  kaderim değilsen yıldızımsın
  ışığını görmeden gidemem
  
  zamanın soluğu sende düzene girer
  sen bozabilirsin ancak
  bana yaptığın bu kör büyüyü
  karanlığın kemikleriyle
  konuşan bir şaman gibi
  bekliyorum kapanmanı üstüme
  suda çözülen bir muskanın sükunetinde
  çoktan erimiş yaram
  karışmış etime
  çekip gitmek için seni bekliyor gövdem
  dua, duman ve kendinin gurbetine
  
  zamana bırakılmış
  vaatsiz günlerin koyuluğunda
  nice derin kazsam adını
  bir şiirin başına
  bilirim
  sükun bulmayacak
  yazımdaki sızı,
  içimdeki yaban,
  içimdeki ağrı,
  içimdeki dağ
  
  git kalbimden mehmet,
  beni bana bağışla!
  
  kasım 2004
• kökü, tıpkı ahmet ve mahmut gibi isimlerde olduğu gibi, hamddır. bu yüzden olsa gerek mehmed diye de yazıldığı görülür. en basit karşılığıyla övülen/övülmüş manasında. etrafımızda böyle isim yapmış pek çok insana rastlayabiliriz. özellikle kayseri'de istisnasız her ailede en az bir mehmet var. edebiyatımızda, tarihimizde bu isimde o kadar çok cevher var ki birini saysak diğerlerine ayıp kaçar.
• ismim.
  
  tanıdıkların, sevenlerin sevmeyenlerin yaratıcılıklarına bağlı olarak sonsuz varyasyonları üretilmiş, üretiliyor, üretilmekte...
  
  (bkz: mehmet)
  (bkz: memet)
  (bkz: memed)
  (bkz: memo)
  (bkz: memocan)
  (bkz: memoş)
  (bkz: memişko)
  (bkz: memoşko)
  (bkz: mem)
  (bkz: mim)
  (bkz: meme) ^*
  (bkz: mimit)
  (bkz: momo)
  
  ilginç bir şekilde bir tek araya mesafe koymak isteyenler ismi orjinal haliyle kullanırken ismin kullanımı absürdleştikçe seslenenlere yönelik sempatim doğal olarak azalmakta... bilmiyorum diğer yüz milyon mehmet türevinde durum nasıldır
• bir mehmet eroğlu romanı. fay kırığı üçlemesinin ilk kitabı aynı zamanda.
  
  istanbul'a gelen mehmet'in eski arkadaşları ve iki farklı dünyadan iki kadınla olan ilişkisi mehmet eroğlu tarzıyla bizleri bekliyormuş. arka kapak yazısından bunu anladım en azından. ikinci kitap, emine; üçüncü kitap da rojin olacakmış. türkiye'deki meseleler üzerine politik okumalar yapılabilecek romanlar sanırım. bakalım bakalım...