kızıldere

• her ölüm yıldönümünde elim ayağım birbirine giriyor. 6 mayıs, 18 mayıs, 19 ocak, 2 temmuz, 30 mart.... katledilen için oturduğun yerden yazmak eksik geliyor, yetersiz geliyor. kimilerinin algısı gibi ölüm gününden ölüm gününe hatırlamadığımız için belki biz, belki hayatlarımızın hep merkezinde oldukları için, ölüm gününde acıları daha yoğun olsa da, oturup o gün için bir şey yazmak eksik geliyor.
  
  eğer çocuklarımız size benzesin diye sizin isimlerinizi koyuyorsak, eğer tüm dünyaya yetemediğimizi düşündüğümüzde dahi kendi hayatlarımızı devrim yapmaktan vazgeçmiyorsak, insana, özgürlüğe, devrime inancımızı hiç kaybetmiyorsak sizler hala yolumuza ışık olduğunuzdandır.
  
  mahir çayan, hüdai arıkan, sinan kazım özüdoğru, ertan saruhan, saffet alp, sabahattin kurt, nihat yılmaz, ahmet atasoy, cihan alptekin, ömer ayna
  
  hayatlarımızda yaşıyorsunuz.
• gencecik insanlar katledildi. şimdiki hayatımızın ve gelecekteki hayatımızın bize ait olmadığını anlatan insanlar yokedildiler. ne diyelim umarım obür tarafta mutludurlar ve namuslarıyla yaşamının gururunu hala taşıyorlardır.
• soner yalçın'ın deyişiyle bu ülkenin kültüründe düello yoktur pusu vardır. burada ölenler muhbirlik ve pusuyla öldürülenlerin ilki değildi, sonuncusu da olmadı. timsah gibi 10 tane yavrusunu yedi bu ülke.
  
  (bkz: kızıldere)
• vaktiyle, ilkay akkaya'nın kızılırmak'la birlik terennüm ettiği, pek gamlı bir nağmedir.. yorum^*'un yorumladığı da vakidir ayrıca.. söz ve müzik olarak, - aşık sinem bacı demişim seneler evvel de, bir berke barajı ambiyanşı yakalamışım yahu; renas muhterem dürttü çıktığım balığın kayığını neyse ki - şahsenem bacı'nın göynünden kopmuştur; başında da şiirimsi kılıklı bir yavru vardır.. copy-paste korosundan aynen dinliyoruz:
  
  "ölüm onları apansız yakalamadı
  ülkemizin uçsuz bucaksız sıradağlarında ve ovalarında
  kentlerin yoksul mahallerinde ve uğuldayan meydanlarında kuşatmalar altında ve barikatlar arkasından
  sömürüye zulme boyun eğmemenin onuruyla
  ölümün üstüne yürüdü onlar
  tereddüt etmediler yok;
  'biz buraya dönmeye değil ölmeye geldik' diyerek
  türkülerle, marşlarla karşıladılar ölümü
  özgür ve eşit bir gelecek için
  canımızdan bir parça koparırcasına
  en iyilerimizi verdik toprağa
  onlar, yaratılan devrimci değerlerin,
  onurun, erdemin, inancın simgeleri olarak
  yüreklerimizi dolduruyor, bilincimizi aydınlatıyor
  bizi kopmaz bağlarla bağlıyor devrime.
  
  oy dere kızıldere
  böyle akışın nere?
  onlar biter mi sandın
  sana can vere vere
  
  dere bizim evimiz
  suyu alın terimiz
  söyle nedendir dere
  vurulur gençlerimiz?
  
  dere böyle durulmaz
  gence kurşun sıkılmaz
  sanma faşist olandan
  bir gün hesap sorulmaz."
• "onlar ki toprakta karınca,
  suda balık,
  havada kuş kadar
  çokturlar;
  
  korkak,
  cesur,
  cahil
  hakim
  ve çocukturlar
  
  ve kahreden
  yaratan ki onlardır,
  destanımızda yalnız onların maceraları vardır.
  
  onlar ki uyup hainin ığvasına
  sancaklarını elden yere düşürürler
  ve düşmanı meydanda koyup
  kaçarlar evlerine
  ve onlar ki bir nice mürtede hançer üşürürler
  ve yeşil bir ağaç gibi gülen
  ve merasimsiz ağlayan
  ve ana avrat küfreden ki onlardır,
  destanımızda yalnız onların maceraları vardır.
  
  demir,
  kömür
  ve şeker
  ve kırmızı bakır
  ve mensucat
  ve sevda ve zülüm ve hayat
  ve bilimle sanayi kollarının
  ve gökyüzü
  ve sahra
  ve mavi okyanus
  ve kederli nehir yollarının,
  sürülmüş toprağın ve şehirlerin bahtı
  bir sabah vakti değişmiş olur,
  bir şafak vakti karanlığın kenarından
  onlar ağır ellerini toprağa basıp
  doğruldukları zaman.
  
  en bilgin aynalara
  en renkli şekilleri aksettiren onlardır.
  asırda onlar yendi, onlar yenildi.
  çok sözler edildi onlara dair
  ve onlar için:
  zincirlerinden başka kaybedecek şeyleri yoktur,
  denildi." ^*
  
  kimi "onlar" sancaklarını yere düşürüp, evlerine kaçarlarken kimi onlar bir şafak vakti karanlığın kenarından onlar ağır ellerini toprağa basıp doğrulurlar, en bilgin aynalara en renkli şekilleri aksettiren onlar dır. kızıldere onlardır.
• kızıldere bağımsızlık, demokrasi ve sosyalizm uğruna canlarını feda edenlerin, "oligarşi ve emperyalizme karşı" türkiye halklarına mücadele çağrısında bulundukları bir manifestodur.
  
  36 yıl geçmiş ancak kızıldere'de yakılan meşale hala sönmemiş. peki neydi kızıldere'yi bu kadar güçlü ve unutulmaz kılan? elbette marksist-leninist ideoloji ile vatan ve halk sevgisini harmanlayanların kararlılığıdır.
  
  kızıldere aynı zamanda bir savaş çağrısıdır da. emperyalizme karşı mücadelede zafer elde edilebileceğinin en büyük ispatıdır çünkü devrimciler için teslim olmamak, savunduklarından bir adım bile geri atmamak en büyük zaferdir. zaten bu zaferdir ki 1972'den sonra büyük halk kitlelerinin mahir çayan'ın yolundan gitmesini sağlayan.
  
  bu direniş destanını elbette ki mahir çayan'lar yaratmadı. mahir çayan'lar sadece türkiye devrim mücadelesinde yepyeni bir sayfa açtı. mahir'lerden önce pirsultan'lar, bedrettin'ler, kawa'ların direnişi de aynı değerler üzerinedir. zalimin zulmüne karşı direnmek en büyük onurdur.
  
  geçmişte bu onur ve değerler uğruna mücadele edenler oldu, gelecekte de elbette ki olacaktır. anadolu, hiçbir zaman zalimlere boyun eğmemiştir, bundan sonra da eğmeyecektir; bu direniş destanını yaratanlarla birlikte aydınlığa yürüyecektir.
  
  "ip de geçirsen boyunlarımıza,
  ya da bir kurşun alınlarımıza,
  asla soyunmayız inancımızdan"
• en büyüğü 8 yaşındayken yetim kalan 3 kuzenimin babasının katledildiği yer. tarih 30 mart 1972.
• "...yüzlerini bile görmedikleri ispanya işçi ve köylüleri için aynı kahramanlık ve sadelikte öldü onlar. öldüler haykırarak! diz çökerek yaşamaktansa ayakta ölmek yeğdir! no pasaran!"
• tokat'ın niksar ilçesine bağlı bir köydür. 30 mart 1972'de mahir çayan ve rehinelerle birlikte 13 kişinin öldürüldüğü yerdir. 6 mayıs 1972 ile arasında sadece bir ay olması bir tesadüf müdür sorusunun cevabı da "hayır"dır.
• bir ülke düşünün ki, en ağır sömürüye ve baskı politikalarına rağmen, topraklarında tek bir isyan ateşi yanmıyor, tek bir direniş sesi duyulmuyor.
  bir halk düşünün ki, faşizmin hüküm sürdüğü zamanlarda, içinden bir avuç olsun, devrimci bile çıkaramıyor.
  
  işte, onlar, kızıldere'de anadolu'nun ve anadolu halklarının bu onursuzluğa mahkum olmamasının savaşını verdiler.
  kızıldere, onlarca yıldan beri bir direniş geleneğinin adıdır bu yüzden; ülkenin kırlarından meydanlarına, sokaklarından f tiplerine uzanan...