kişinin büyüdüğünü anladığı an

• başına gelen olumsuz olaylarla tek başına mücadele etmeye ve kendisini teskin etmek için bir başkasına ihtiyaç duymamaya başladığı andır. duyguların kontrolü, kendini tanımayı gerektirir. kendini tanıyan insan da büyümüştür zaten.
• -hayallerinin peşinde koşturmaktan yorulduğunda büyüyorsun.
  
  edit:şöyle diyordu;
  gözlerini kapatıp dünyayı halı ile kaplamayla uğraşmak yerine, bir çift ayakkabı giy.
• hayatın tek gerçeği olan ölümü görünce.
  sevdiğim insanların kefenini kucaklayıp o buz gibi toprağa yatırmak, bağlarını çözüp başının altına topraktan yastık yapip kıbleye çevirmek sonra evinin tahtalarını dizmek büyütmedi de hadi gel tamam oğlum diyen amcaların lafları büyüttü, mezarın içinden çıkmak büyüttü, sevdiğim insanların üzerine toprak atmak büyüttü beni her seferinde.
• sevdiğin insanların tek tek gittiklerini görmek, toprağın altına gömüldüğünü görmek.
• baba veya annesini kaybettiği an.
• hastaneye tek başına gittiğin an.
• maaşlı çalışan olmaktan vazgeçip kendi işimi yapmaya başladığım an benim için büyüdüğümü anladığım an olmuştu. iş sorunmlulukları, devletle olan ilişki falan oldukça ciddi meselelere de el atmış oluyorsun ve bu kesinlikle büyüdüğünü hissettiriyor.
• - sade sodayı sevmeye başladığım an
  - gün içinde yediğim şeylerin midemi rahatsız etmesi
  - akrabalar arasındaki alkollü ortamlara senin de davet edilmen
• annemi kaybettiğim gün. kaç yaşına gelirsem geleyim hala annemin çocuğuydum. artık değilim. bir günde hayatım değişti.
  
  bugün tam bir sene oldu senden ayrılalı. sana son kez sarıldım, son kez elini öptüm, son kez kokladım seni bir daha öpemeyeceğimi bilemeden. senden ayrıldığımda seni düşünmeden geçirdiğim bir günüm bile olmadı. koltukta yerin, masada sandalyen hala aynı. eve geldiğimde kapıyı açtığımda yaptığın o güzel yemeklerin kokusu hala burnumda. uzaklar diye bir yer var ve orada olsan da her zaman benim kalbimdesin. dünya üzerinde nefes aldığım her gün, elim ekmek tuttuğu sürece her zaman senin adına iyilikler yapmaya devam edeceğim canım annem. yüzündeki o son gülümsemeyi gördüm ya biliyorum ki gittiğin yerde huzurlusun ve mutlusun. bu hayattan tek isteğim ve dileğim bir gün anne olursam evladıma senin gibi anne olabilmek. burada okumuştum birisi yazmıştı ölüm acısı gidenin değil kalanın hikayesidir, ve hikayeyi hep kalanlar bitirir. seni çok ama çok özlüyorum güzel annem..