• if istanbul'da izlediğim altı film****** arasında en komik olan bazı sahnelerinde gülmekten yerlere yatıran* bütün salonu yıkan film. japon filmleri hakkında ön yargımı kaldırmama neden olan vcd'sini gördüğüm yerde almak istediğim bugüne kadar izlediğim belki de en komik film. ayrieten yönetmeninin de japonyanın saygın korku filmi yönetmenleri arasında olması da ilginç bi dipnot.
  • bu seneki ifistanbul'da gosterilen, oldukca eglenceli bir takeshi miike filmi. yakinindan otoyol gececegi ve islerin acilacagi umidiyle dag basinda bir arazi satin alip, ufak bir otel acan ama sinek avlayan katakuri ailesini anlatiyor. ailenin isleri sonunda aciliyor, ama katakurileri'in bahtsizligi, gelen musterilerin abidik gubidik sekillerde teker teker olmesiyle ve karakurileri kurtulmalari gereken cesetlerle basbasa birakmalariyla devam ediyor veeee olaylar gelisiyor.
  • choyonghan kajok'un yeniden çevrimi olan film. katakuri-ke no kofuku

    ne hikmetse internette bazı kaynaklarda choyonghan kajok'un chan wook park filmi olduğu geçse de öykünün yazarı ve yönetmeni jee-woon kim'dir.

    bu arada hem filmin yönetmeni takashi miike, hem chan wook park hem de jee-woon kim rahat yönetmenlerdir ve beğendikleri bir şeyi uyarlamaktan ya da yeniden çekmekten imtina etmezler, o ayrı konu.

    filme gelince keyifli bir flick, mizahı, müzikal unsurları yerinde. asyalılar seviyor bu işleri, meraklısı keyif alır.
  • şu an izlediğim film. bitince edit gelir.
  • muzikal bolumlerinde soylenen sarkilarin kalitesi gercek anlamda yerlerde surunen bi filmdir. zati takeshi abimiz kasti bi tevazu ile yapmis sanirsam bu muzikalleri bu kadar kalitesiz. bunun disinda sarki kisimlarinda bazi yerlerde cok enteresan gondermeler de bulunmaktadir. bi nevi ecstasy of takeshi denilebilir...
  • kazilan mezara yanli$likla du$en adamin ustune ali$kanliktan toprak atma sahnesinde uzun zamandir hicbir komedi filminde gulmedigim kadar guldugum aglamakli hale geldigim onun di$inda ne komedi ne de muzikal denebilecek kendi halinde miike filmlerinden.
  • takeshi miike'nin muhtemelen dalga geçmek amacıyla yönettiği bir film. şu ana kadar yönettiği diğer filmler ile uzaktan yakından alakası olmamakla birlikte, bazen güldürmkte bazen de sıkmaktadır. miike'nin daha önceki yapıtlarında bulunan vahşet seviyesinin bu filmde yerlerde sürünmesi, klasik miike seyircisinin hayallerini suya düşürmüştür.
  • (bkz: takeshi miike)
  • sonuna doğru katakuri ailesinin bir üyesiymişsiniz gibi hissetmenizi sağlayan, kesinlikle izlenildiğine pişman etmeyen pembe bir film. müzikal sahnelerdeki şarkılar konusundaki düşüncem ise zaten her yerinden bir adım ötesi absürdlükmüş gibi görünen ilginçlikler akan bir filme gayet uyum sağladığı yönünde.

    buna bir tek ben mi dikkat ettim bilmiyorum ama film biraz ailenin dayanışması, sevimliliği gibi faktörlerden dolayı neşeli günler havası taşıyor. zaten kraliçe elizabeth'in akrabası olduğunu iddia eden richard sawaga kardeşimiz tam bir şener şen* portresi çiziyor.

    yine de takashi miike'nin diğer filmleriyle olan farklılığı yadsınamaz. buna rağmen takashi miike'nin three extremes'deki box segmenti hariç izlediğim hiç bir filminde sıkılmayan ben bu filmi de oldukça eğlenerek izledim.
  • ifistanbul'un benim için sürpriz olan filmi. *
    filmin girişindeki gözün macerası rüyama girmiştir.
hesabın var mı? giriş yap