• insanin icindeki cocugu ortaya cikartip, masal kitabinin icinde yasiyormus hissi veren doga olayi.
  • bir sükrü erbas siiri..

    " yalnızlığın sesinden bir resim yaptım
    karanlık kalabalıklardan süzdüm ışığını.
    akşamüstleriyle boyadım vazgeçen ağzını
    parmaklarını uzattım gece suları gibi ıssız
    salkımsöğütlerden bir beden çizdim usul
    hiçbir rüzgarın duruşunu bozamadığı
    bütün yağmurları topladım yapraklarına.
    sonra tüm yolcuların silindiği bir ufuk
    örttüm kakülleriyle alnının üşümesini.
    puhu kuşlarının avazını yerleştirdim dudaklarına
    uzanıp uzanıp öptüm sonra acıyla.
    gözlerini kapalı çizdim görmesinler diye kimseyi
    madem görmeyecekler bundan sonra beni.
    astım saçlarından odamın boşluğuna...

    uzun sustum, ey durmadan konuşanlar
    geçmedi üşümem
    ben bir aşkın kar yağışından geliyorum..."
  • sivilde ne kadar seviliyorsa askerde iken bir o kadar nefret edilen doğa olayı.

    (bkz: mıntıka temizliği)
  • kat kat sarınıp yürümenin hazzını veya sıcacık evde seyretmenin keyfini hiçbir şeyle değişmeyeceğim ama aynı zamanda her yağdığında evsizleri düşünüp içimi sızlatan doğa olayı. yağdığında rezillik çekiyorum, işe gidemiyorum diye söyleniyorum. yağmadığında ise küresel ısınma çok belirginleşti, su kaynakları azaldı diye dertlenip duruyorum. yani insanoğlunu mutlu etmek mümkün değilmiş. hey yarebbim...
  • insanı rüyada hissettiren sayılı şeylerden..
  • yerden gökyüzüne doğru gerçekleşen hadise.
  • (bkz: özlenen)
  • bu gezegene kardan daha çok yakışan birsey yoktur. lütfen yağsın artık! o güzelim beyaz yalnızlık, sihirli bir yorgan gibi örtsün tüm çirkinlikleri . özlediğim, çok özlediğim muhtesem doğa olayı.
  • hayatımdaki güzel anıların tamamının öznesi kar yağışıdır.

    öylesine severim. kim rüyasında düzenli olarak kar yağdığını ve yağış altında yürüyüş yaptığını görür ki? *

    mutlak sessizliğin olduğu, insanlardan uzak sadece doğa ile baş başa iken tercihen gece kar yağışı altında yürümeyi herkese tavsiye ederim.
  • hayranlıkla seyrettiğimdir.bazen o kadar büyük bir sessizlik içinde yağar ki kar, böylesine muhteşem bir doğa olayının bu denli mütevazi ve kendi halinde cereyan ediyor oluşu büyüler insanı.

    biz insanoğlu ise, ne kadar gürültülü ve hararetliyiz.doğanın davranış biçimiyle taban tabana zıt davranışlar sergileriz.

    o güzelim karın üzerinde yürürken çıkan "bırç bırç" sesini en sevdiğimiz sarkılar listesinin başına koymaz, kar yağdı diye okulları tatil ederiz.kar yağdı, böyle oldu diye başlıklar atmak da bizim icadımızdır.

    doğaya saygı duymadığımız ve yaşamımızı ona parelel tutmadığımız için sürekli yanılgıya düşer, mutsuz oluruz.niye didişiriz ki doğayla?sonsuz bir devinim içinde gürül gürül akan hayatta ne kadar ait olursak birbirimize o kadar iyidir...

    kar yağışı...tarafımdan beklenendir...hava durumu bültenlerinde tedirginlik yaratan tavrına hayran olayım.
hesabın var mı? giriş yap